|V:-; - ■"'; Capvt XIV, JRd/st f'n dip (ornate affimari, jam Wo tempore Cœnobium tjfc diSum Lindaugiam. lllud enim nomen aliquot demum post feculis, «« Hi/? raro , cœpiffe etiam Cœnobio attrHmi t cum fuiffet anttbac soli infuU & oppido proprium. Occasion* data demonstrator prtterea adverfus calumnias Cœnobialium ,• op~ pidum Lindaugiam longe ejfe Cœnobio antiquius, & quando hoc in infulam confugit tune oppidum iilud in non contemnen- do fuiffc statu , Efcbacbium quoque libera tune fuige conditio ns nee Cœnobii imperio unquam obnoxium , in Vrbem etiam Lindaugium cum ante turn post Bfcbacbiorum in infulam commigrationem nuUam Cœnobio juris- •*•'!>r" l diUionem fuijfe.

-r\E loco quo condiderit statim initio Adelbertus Cœno- jL/bium, proxime est victum, quod Diplomats fabricator mentitus sic: confequens est ut probemus, aeque grande felfi crimen ab eo commissum in Cœnobii nomine; quasi nempe 4am turn, atque adeo a primo usque exordio , illud audierit Lindaugia. Quo consilio l^Aia sinxerit vafeirimus veterator, dicemus infra seorsim, ubi quasi in satura lance fraudulen- ta hominis consilia exbibebuntur. Nunc autem etiam hujus commend falGmoniam oculis omnium exponemus. Quod titiq; ex re fuerit: quandoquidem non dubitavere Cœnobitici diterte atferere, quod Urbs a Cœnobio nomen ipsum suum fuerit mutuata : five, ut verba vernacula ibnant illiusMemo- rialisquodyW Ut. SU. MT- 1*7 maSno °pe" est insertum,

©a$ tie ©tatt t>on t>em ©tip btn 9)a^mcn-/ t&r mfyt wefen/ &)t unt> auffna&m bcforoim ,/

Hh 3 Jgttur

Igitur jam turn , quo terapore -voluit impostor credi Diploma esse conscriptum , Cœnobium nondum fuisse Un- daugiam appellatum , quatuor hie firmis rationibus probi- bimus. .V!»

I. Pr'tmum est,quod indubie, quandiu Cœnobium suit fitunt

extra inlulam circa Nonnenhornium , non potuerit Linda*- gia insulæ nomine appellari. Jam vero anno octingente- fimo sexagefimo sexto , quo voluit impostor Diploma con scriptum esse , Cœnobium extra insulam degit , &c illuc non nisi anno circiter decimo seculi sequentis commigravitt id quod præcedente capite probavimus. Saltern igitur ilia tempestate, seculi nont nempe anno sexagefimo sexto, jam turn LindaugU nomine fuisse appellatum Cœnobium, liqui- do fallum est.

jl, Alterum est, quod isthac aetate, qua cœpit illud mona- sterium , a loco quo est conditum nulli monasterio sue- rit statim initio homen datum, fed demum post; aut nisi locus alias fuisset antehac vilis ve! vastus , vel nisi a Cœ- nobii conditore loco ipsi datum esset nomen. Hoc ipsum poterunt facile unumquemvis docere omnium ejus , imo & antecedentis ac sequentis ævi , monasteriorum and* quisiimæ quævis tabulae , quarum magnus hodieque nume- rus superar. Omnes illas hue in testimonium addere super- vacuæ merit opera?. Hoc ipso in libro Ludovici Pii diplo* ma fag. xi ita sese habet : Teutpaldus Abbas ex monasterio quod est construtfum in honore S. Mauritii Martyr it in loco qui dicitur Altaha. Eodem fere modo loquitur diploma Ludovici Germanici fag. $■£ de recens construct© a sese monasterio Ti- gurino : Monasterium nostrum quod si turn est in vico Turego, ubi fancJus Felix & santta Regula mar tyres Christi cor fore quiefcunK Quoniam autem Altaha suit locus antehac incultus, itaque mo- nasterium iliud deinceps a Ludovico Germanico suit isthoc

loci

lvdoficiani cap. riK 347

loci nomine dictum: ceu videre est pag. $4. 41.43. 44. 47. 48. So.& s2. Par ratio est de monasteries Laurisham pag.6}. ut & Gande />ag. 20. Uterque enim locus ante condicum mona* sterium suit itidem plane inculcus & a neminc habitatus: etsi postea facti fuerint cultissimi. Et vero locis ab homi- num consortio remotis constructs olim plæraque fuerunt monasteria , in locis autem cultis aut urbibus perquam rara. Quæ autem locis jam celebrioribus constructa sunt, eorum iiullum transiit in nomen locorum suorum , fed ab iis fere quorum honori sunt consecrata appcllarionem acceperunt, addito frequenter , quod in his aut illis locis fit a Tint. Hinc ctiam hoc ipso in libro legitur pag. 30: BasiUa Abbatijsa S. Stt- fhani infra muros Argentoratenses five Strasburg, pag. 54 in Ratit- bona tivitate, inter EccUJiam S. Stephan* , ubi modo fedes est Epifeo- paiis, & inter Ecclefiam S. Entmerani pretiofi ntartyru juxta muros gjHtdcm eivitatis. Et tamen utrumque monastcrium jam tune crat sic satis eximiae vetustatis. Contrarium exemplum fcio proferrt non posse.

Jam vero Cœnobium Lindavienfe non dedit infulae aut loco ubi jam hsret nomen suum. Quæ eninvreferri solentde Adelberti in insulam istam felice appulsu & hinc nata loci ap- pellatione, ilia else fabulosa & ipsirnet adversa Diplomat!, quamvis a Ccenobialibus improbe consists, jam demonstra- lumanobi»estf/»f. 162. Quando prætereaCœnobium transiit in insulam, non profectoilia insula suit incuita, fed jam ab ali quot seculis habitata , &c quklem illo ipso tempore habuit oppidum non ignobile: ceu paulo post pluribus ostendetur.

Tertio, aliquot etiam.post Ludovicum Germanicum fe- fjj, tulis non monasterium illud fed sola insula & quod in ea «ft fitum opfidum UndaugU voce audierum- Non iraauc fecuk) nono illud nomen suit jam turn proprium Ccenobia. Vcruw else q-iadaflero , doccre lic±uido poflunt vel ilia quæ

pro-

proximo capke jam products sum vetora monumenta. Ho* rum sane primum non monasterium fed insulam voce Lintaugat appellar. Cum enim memoraslet, Episcopum profecturum Lindaugiam , paulo post subjici'c : expedita foret Wiborada ad navigandum fecum adpr&dittam insulam. Quod si porro ipsi Cœnobio jam turn fuisset nomen LindaugU, debuisset scrlbi in secundo monumento Contracti AbbatijsaLindaugU, non Li*, daugiensts: posterius enim magi9 significat Cœnobium si- tum fuisse LindaugU, non autem ita nominatum. In term denotare Lindaugiam non Cœnobium fed oppidum , jam probavimus. Victum quoque est , in quarto Curtim Lintouu* non cœnobium esse fed itidem oppidum. Attendi ver» hoc monumentum cumprimis meretur , quandoquidem ilia charta est conferipta anno secundo Imperil Caroli Crassi Im> peratoris, qui est soculi noni Christiani octogesimus secun- dus, atque adeo sextus decimu3 post commentitioa nataleg Diplomats. Cui enim fiat verisimile, Cœnobio compeeiisse jam turn LindaugU nomen, cum diet illudinsulæ atque oppido proprium? Quandoquidem vero jam est notum, hactenus nihil vetustum efle productum in lucem , quod prater hæc quatuor LindaugU nomen commemorec , saltim licebic se cure nobis asseverare: nee nono, needecimo, nee undeci- mo seculis ( intra hoc enim temporis spatium quatuor ilia monumenta scripta sunt ) Cœnobium ista appellatione au- diisse. Id quod certiflimum est indicium, falso in Diplomate scribi: jam turn, h. e. anno Christi octingentesimo sexage- simo sexto, fuisse Cœnobio nomen LindaugU. IV. Neutiquam quarto, etfi Diploma circa initia seculi de- cimi tertii confictum , atque ita in manibus Cœnobii merit, vel turn persuasum fuisse five Cœnobio ipsi five aliis vicinis, nomen Cœnobii esse LindaugU , certissimo argumento est, pene perpetuus, etiam ex eo usque tempore/usus appelia-

tionis

tionis alius. Multæ chartæ veteres istius & fequentium fe* culorum idipsum liquido docent. Sufficit autem solas illas confuluissequæ inter alia additae sunt raagno operi inclytiSe- natus. Observare enim ibi est, ipsammet Abbatilsam Sigi- nam & quæ huic succesiit Gut'am in literis Latine exaratis, ab anno usque 1264 usque 1307, fete appellasle, AbbatilTas Mona- jierii Undaugensis non Lindaugiæ: Constantiensem item Epi- scopum Henricum anno 1240 in charca qua jura quædarn Constantienfla exponit, etfi vidisset Diploma, tamen mona- sterium non Lindaugiam fed Lindaugenfe appellasse, ceu vi- dere .est pag. 960. Germanica quoque lingua scriptæ chartæ tantum non omneshabent t>a$ ®otte$fjau& jtt£inbaft>/ wiser grafoen @otfe^r)au§ ju Sinbafo / unfer Ueben grafoen ©ottc^ 4>aag *u £inbaft>/ unfer tteben grafoen @n'ffc ju fcinfcafo. Quas- dam tamen fateor aliter loqui, bcv ©n'fft Sinfcafo. Sed raræ illæ sunt &c recentiores. De quibus tamen haud injuria di- xeris, usitata iis regionibus ellipfi voculam ju omislam. Et vero recte 8c docte dilserens de particulæ illius ju usu Hei- derus pag. 787 scribit: nihil apud Helvetios, antique loqucU pra reliquis GermanU nationibus tenaciores , frequentius est quam •vocabulum JU omittere. Occurrunt innumera exempt* in grandi illo volumine Chronici Stumphiani. Quo loco idem doctisfi- simus Heiderus recte item monuit: voculam ju / ut omitti, it a etiam non raro superfine , euphonU gratia, per syllabic am ad- jeclioncm usurpari: ?i\i t>a$ £ant> jugrancten/ JU@acfosen/ Jtt ©tfytoaben/ t>ie ©tatt ju £inbafo :c. Quali modo scil. in Ger- roaniae inferioris regionibus superflue (olet frequenter adjici vocula Dan he tl)o. Verum enimvero omisiio ilia vocabuli 511 quontam rarior &c recentior est , manet id quod diximus, iimplicem Lindaugia appellationem ne quidem post confictio- nem Diplomatis in usum perpetuum ab ipsomet Cœnobio potuisse traduci. Id quod certo est indicio, nomen illud

Ii ab

ab inirio usque Cœnobio non fuiise proprium: fed illud ipsum in Diplomatc falfo assercum else.

Capitis XIV

Pars altera.

CalumnU quœdam Cœnobiales dt Vrbt Lindavio & Efcbacbio diluuntur.

QVANTVMVIS autem quæ attulimus in medium sa tis fint, falfi hac etiam in re commissi convincendo Di plomats: fortasJis tamen haud abs re fuerit, docere hoc loco nonnihil clarius saltim etiam illud, Lindavium oppidum cum vetustius longe else Coenobio, turn quo cempore in in- sulam receptum est Ccenobium , non contemnenda floruisse conditione & Lindaugiæ nomen cum insula habuisse com mune. Ec vero huic alTertioni quædam non multum ante» hac superstruximus, ejusque aropliorem deductionem sumus polliciti.

Igitur insulam illam qua oppidum continetur, si non prius, saltim jam aim Augusto imperante fuifsc habitatam, vix patitur nos dubitare Strabo /. 7. narrans, ex insula Acronii la> cus Tiberium Augusti parentis auspiciis contra Vindelicos arma movisse. Etli enimfieatusRhenanus 8c ÆgidiusTschu- dus id alirer incerpretemur, attamen hanc ipsam insulam prae omnibus illi expedition! fuisse commodissimam, vei solus si tus demonstrare aptus est. Eoque etiam Stumphius vir ma- gni judicii l.f.cap.^.fol. f i.Munsterus/.j. Cofmographi*cap.i;^. Crufius Annalium Suevicorum parse 1. lib. 3. cap, f>pag. 6f. lib. item 11. cap. 2. fag. 290. in Paralipomenis item cap. 20. pag. g. imo etiam veteris Geographiæ jpse princeps Philippus Cluverius /. 2. Germania antique cap. 40 eodem atque nos sensu Strabonem acceperunr. Quam sententiam consirmat etiam •' ilia

ilia Dionis fiarratio, /. s+: Tiberium per lacum navigiis sub- vcctum exterruissc barbaros. Subvehi enim per lacum non potuit, nifi inferiore parte consoenfis navigiis, ubi optimum receptaculura, vel ut Strabonis ipsa utar voce, i<i*irn?»* Ti- berio hæc sola insula praebere maxime suit idonea. Non est porro verosimile, locum adeo aptum adversus Rhætorum & post Alemannorum incurfiones , rursus, quandoquidem & commeatui transferendo non alia insula aptior, a Romanis fuisse delertum. Quinimo quoniam & comraerciis exercen- dis per omnem viciniam perquam est idonea, etiam hinc pro temporis ratione mansit insulæ aliqua cultura. Vvotemporu in- quam ratione. Perpetuis enim Alemannorum bellis vastata omni ad Acronium lacum regione, saltim aliquod debuit su- percsle Romano militi tutum refugium. Ammianus fane Mar. cellinus Constantio Imperatore /. XV scripfit: LacumiUum hor- roresilvarum faualentium inaccejjum^ nifi qua vetus ilia Romanavfr- tus & fobria iter composuit latum.

Omnem dubitationem tollit murus ille in inclyta urbe adhuc superstes, ex filice constructus qui vulgo appellatur let Æepbett QRatoer: a paganis scilicet, quale9 fuerunt Ro man!, confectus. Opus fane Romanum esse, vacat omni dubitatione apud eruditos. Hinc Munsterus: $5te SKedj* uung gibt gnugfam au*/ tai bte«R6mer Mefc3nfe( uinb Slapserg Augusti Qeiten/ nad)t>em fie DieRhætos untcrtowffen fatten ge* tttad)t/ h>iefcer tie Vindelicos unbBojos, al* em 23o(toerct un& glud)c(jau$ einaenominen befooljnetunb befe^et ^aben. ©annexe: htt nod) etn me$tiger Hans er alter Sfjurn/ Don eicel idling Qua- drateit auffgcfiif)ret jufober* betm 35uvgt(jor/ t>a man Den alieinsu gu0 in fcte@tattfommen mag/ Die ^epoenCftaurgenant/ totlfyz anjeigt gibt I tag fold)* eitt SX&mtfdJer Dbrister / o(>n jfoeiffel Ti berius Nero, tinb m'd)t bag SanbfcofcJ gebafoet (jabe. Simihter Stumphius: &t Jttrb a«(& au& SCtntntani attscigung eradjtct/ r Ii 2 ba§

_ i -i————— - ... 1—1 ■— 1

fcafj fcer §H5mifc^e Qetteter ttnl> ^lbjerc gonftontfo* t>or 1200 3a^ren atoa foiefccr tic ^(temaittttei: fein SBesen unb Sager geljabt (jabe/ tint» ifl auc& (jernad)aUe$eit etnt>ernampterS)a§ unbuberfar be$ 93obenfec$ gctoefen. SfJlan st$t bep t>cm $&or/ barton He |)rttcC Otnfibep attfSanbgabt/ nodj etn founder atter S&ttro/ttodj fyeutigeg $ag§ tie ^epbenmaur genennet. Martinus quoque Cru- fius ca dc re parse 1. libro j. **p. f.fig. £ f. ita soripfit. ArmoDo mini circiter 38» Lindaugiay five Lindoia, vel Lindavium, in penin sula lacus Podamici , recentia initia habuit% ut conjicitur: fortajje^ quasi do ante Drujifrater Tiberius', ex eo loco, prafidiis muni to, con tra Vindelicos bellum gejfit. Ex tat enim ibi ( quod etiam Munsterus notavit) addextram pedestri itinere oppidum ingredients adhuc tur- ris qu&dam validijfima, vetustijpma, ac femidiruta, ex quadrat» silice: vulgo Murus Gentilium (6ie Jpepbenttiattr) diBa; quaiffius temporis opus effe videtur. Ejusdem Crusii mParalipomenis hæc verba sunt: Hanc infulam olim Romani occupatam muniverunt: utsibi contra Vindelicospropugnaculo ejfet, circatemporaOclaviani Jiugusti Cd/aris. Et fortaffe vetu/iijfimus murus , qui ingredienti- bus pedestri itinere oppidum ad dextram effy &- Gentilium murus di- citur (Die £epben$XRaur) Romanorum opus est: quo etiam posterio- ribus temporibus adverfus Alemannos ufisunt. Hactenus illi. Ni- hil vero habuisse Hyperaspistam quo vel in speciemposfint ilia refelli, indicac ejus caliidum filentium: cum tamen eruditissi- mus Heiderus in operis magni partis prim* appendicis articuio I idem astruxisset.

Valde porrosaltim fimilia vero sum, quæ Heiderus 1 Burgo Lindavienfis urbis adfert: etiam illud nempe olim ali- quod vetus Romanum castellum fuisse. Merenrur, utviri omnia, legi quæhabentur operis magni fag. 32 & fzf. Quo- niam autem castellis Romanis tantum non ubivis fuerint

quondam adjunctaoppida, nunc par va, nunc magna: itaque jam turn etiam huic insulæ oppidum aliquod non defuit. Et

i

vero Germanico loquendi usu hodieque incolae oppidorunr Burger appellantur, eorumque magistri SBurgerttietfier; quasi idem fit Burgumii oppidum. Id quod jam turn olim suit mo- ris apud Germanos nostros. Etenim estquidemBurgusRo- xnanis sequioris ævi caJfcBum parvulum, testante Vegetio /. 4* tap. 10.- at alia significatio vocis suit in Germanis, Diserte cnimOrofiusI7.cap.i2 Sclfidorus l.s.cap.% devocabuloBur- gundionum disserentes, scribunt: creira habitacula confiituta Bur gos vulgo vocant. Clarius LuitprandusTicinenfis/. j.cap. 1 a.de Germanis: ipfi domorum congregatimcm qua notf clauditurburgum vacant.

Sed hie fortunatus loci status indubie mutavit cum Ro- manorum Imperio per Rhaetiam, Alemannorumarmrsfracto. Saltim munimenta fuerunt destructa : quæ isthac tempestate omnibus in universum Scythicis & Germanicis gentibus, tan- quam Iibertati, cujus studio unice ducebantur, ad ver fa, erant maxime in visa. Quam rem alibi pleniussumus exsequutL An etiam id quod retiquum suit oppidi excifum similiter sit, in- certum. Serius ab ipfis Alemannis habitari cœpisse, docent exempla atiarum quamvis satis Morentium quondam cmta- turn, per Galliam Vindeliciam Noricum & Pannoniam.

Ast seculo nono jam audiisse & insulam & oppidum Ger* manica Lindaugia appellatione, atque ita habuisse Alemannos habitatores, certum est. Imo nee contemnenda oppidum fbrtuna jam turn elTe ufum , testamur ex illo ævo adhuc re- liqua illustria testimonia. De eorum altero contra Hyper- aspistam actum est a nobis jam capite* præcedente, ilhidque indytæ urbi vindicatum. Quandoquidem vero ab Hyper- aspista productum suit non integrum fed mutilum: invenitur porro & aliud alteri illi respondens, hactenus a neroine in rro- slra causa allatum in medium , utrumque hoc loco omnium oculis & iudieiis exponemus.

Ii 5 Debet

Debet orbis primura viro optime de Ecclefia & Repu blics merito Joachimo Vadiano: utpotc qui illud inserueric incomparabilis suo in argumento opens de CoSegiis Monn- fieriisque GermanU veteribus libro fecundo. Quod CUm ha- bcitur In Homo tert to Rerum Alemannicarum undequaque ma- gni Melchioris Goldaili, hujus voiuminis pag. 62 legitur, tituln Exempli PrecarU cum concambio conjunct* , hisce verbis. Ego N. cum manu Advocati met Cozolti accept a quodam bo- mine notnine Augberto in Zuricbgouue, in toco qui diciiur Eskinhoua ad Curtim Lintouua pertinente, Vlll fucbos de terra , statim in jus monasterii redigendos, & dedi ei alios Vlll jucbos in Durgouue in loco qui dicitur Elinkouue, eara- tione ut dies evit£ su£ eandem terram sub cen/u unius de narii poffideat, fimiliter & uxor ejus poH eumt & pott eorum obitum in jus monasterii revocetur. A8um in CeOa, Idib, Februarii, Anno Imperii Caroli fecundo, Adalberto Canute in Durgouue. Et bisunt tester, Otbere* itemOtbere, Bouza, Adalram, Zuozo, Alangalob y Cozolt, Ercbanolt, Richart*, Eburbart, Ratbere, Vadoibart\9 Gebebart, Hiltebolt, Ada- lung , Ricbgouuo. Ego Mother jujsus defcrtpft. Subjunge- mus quæ huic & præcedenti Precariæ addidit prudentia Se dcctrina perexemius Vadianus. Apparet & in hue & in fu- periore cbarta, nan permutajse Monachor , nisi magno suo com- modo. Adeo semper avida rerum suit Monastic* religio. gtufue- recundim tamen primis ijfis faults fese gejjtt, quam postremis / qui- bus profetto licu'tt quidquid libuit, Regibus interim in utramque (quod dicitur) aurem infigniter dormitant'tbus. SAEPE vero charta antique pagum Turegi a pago Durgavorum separantj in terim uno utrumque nomine complex a : quern Tigurinum olimfuijse*

minime

m'mime vana conjcttura eH. Curtis Lintouua hodie celebre of pi. dum eH , Lindavium ditfum% in lacu Brigantino. Jltmales mona. fiici Lintuagiam vocant, cum cœnobio veteri. guam tot am incen. dio conflagrajfe legimm Anno Salutti D CCCCXLJU. Biennio 'videli cet poH Rachilta mortem , qua nota eft Lintaugienfibus. Curies Alemanni vocabant loca celebria ops >idave, nut in ipjis opidis domi cile celebrium hominum. Script* autem eH hoc chart a Caro/o Crojfo Imperante: quern in Augia majore, qua infra Brigantinum locum eH, fepultum ejfe supra diximus. Primum istud docu- mentum, subsequatur jam secundum hactenus intactum. Edi- dit vero illud idem quern ante laudavimus Melchior Goldu- stus Vir Clariss. in CenturiaChartarum ejrInstrumentorumveterum Memannicorum, parte prima Tomi fecundi Rerum Alemannica- rum inter eas Chartas quæ aguntde permutationibus n. XIX sub voce Notkerus. Ego Hugprecbt provide™ paupertati & op- portunitati mea , trado ad monasterium S. Galli, in Zur'tcb- gouue, in loco qui dicitur Eskingboua» ad Curtem Lintoua pertinents, VUl jucbos dt terra, statim in jus monasterii re- digendos: &T accept inde altos Fill jucbos in DurgouuetJti loco qui dicitur Eilickouue: ea ratione ut dies wit* me* Ur. ram sub censu unim denarii pofstdeam , fimititer fcr uxor men poH me, &" poft nostrum obitum in jm monasterii revocetur. Aftum in Cetta. Id. Febr. anno imperii Karoli fecundi secundo, Adalbtrto Comite in Durgouue, Et bi sunt testes, Others, Buozo, Zuozo , Maganlob , Cozolt, Ercbanott, Eburbart, Ratbere, Vodalbart, Hildibold, Adalung, Ricgouuo. Ego Notker juffm descripfL

Vtran)que hanc cbartam de eodem ncgotio, in eodem Ioco& tempore, U ab eodem nomine costscriptamefle, ne-

mini

mini non liquet. Quod in alteruuro unum alterumque defic vocabulum, aut testis nomen, indubie factum est culpa scri- barum sequioris aevi. Vtraque porro charta conscripta est im- perante Carolo secundo Imperatore. Hie autem omnino est ille qui vulgo Carolus Crailus nuncupacur, filius Ludovjci Ger manic? , ejus quern auctorem vult esse Diplomats sui Cœno- bium Lindaviense. Quoniam vero annus secundus Imperil Caroli Crassi est Christi DCCCLXXXII, postfabulofos nata- les supposititii Diplomatis decimus sextus, ad nonum utique seculum Christianumutraque haec charta pertlnet Bonæ fidei esse primam chartam , agnovit ipsemet Hyperaspista. Non potuisset ergo non he alteramadmittere.fi volvens Goldasticos illos Alemannicarum rerum tomos hanc non prætervidisset. Certe utraque est ejusdem plane notæ: ut probata una alter ram improbare nequeas. Non dubito autem, neminem quoquealium inventum iri, qui ambiguam faciat chartarum istarum fidem. Vsque adeo omnia seculi noni moribus &c inter sese confona sunt. Qui sane ediderunt, illi de Linda* viensibus controverts nihil vel fando acceperant: Scprodic- runt illæ chartæ in lucem pridem ante nuperas quas Cœno- bium movit turbas: depromptæ ex Monasterii S. Galii tabu- lariis superiore seculo direptis.

Efchenhouam porro , cujus in utraque charta fit mentio, esse illud quod pridem & nunc etiam §frj)acf) appellatur, jam turn animadvertit ipsemet Hyperaspista, & magna cum ja- ctantia affirmavit libri sui fag. $1. & ja. Verba ejus inter alia hæc etiam sunt: Eskinhwa foelcfag eben tstTlesc^ac^. Nee vero est quod quern moveat alia hodie ufitata vocis terminatio. Tempore enim locorum appellationes solere subire muta- ticnem , perinde atque alias vicisfitudines, nemini rerum gnaro non est notisfimum. Majoris momenti queat vi- deri, quod Eskinhoua in pago Zurichgou collocetur. Il ium

lum cnim pagum esse Tigurinum, recte vidctur conjecilse Vadianus: Sc tamen a Tiguro urbe remocior possit videri Es kinhowa quam ut Tigurini pagi pars fuerir. Adhoc infra de- monstrabitur, jam turn septuaginta circicer annis post fuilse Eskinhowam in ditione Brigantina. Est autem etiam hie scru- pulus Ievis. Pagorum enim fines saepe satis late patuerunt, alibi fuerunt angustiores: fed & pro arbitrio imperantium limites alii atque alii (blent earumdem regionum esse. Ti- gurum enim ipsum accenfitum fuissc pago Durgaugensi anno 860, liquet ex verbis diplomatis Ludovici Germanici adductis f*g. f6. Atque ideo recte dicit Vadianus, pagos illos olim interdum distingui solere, interdum non. Ex Di- plomate præterea illo Ludovici Tigurino liquet, ad Curtim Tiguritum pertinuisse fagellum (uti verba sese habent) Vroriu: ac proinde mirum esse non debet , latius nonnihil patuifle pagum Tigurinum ex Regia constitutione. Itaque Carolo Crasso imperante cur sub jurisdictione Comitis pagi Tigu rini non fuerk Eskinhowa , & non sequente demum seculo toncesserit in ditionem Brigantinam , nihil vetat credere. Præfertim quandoquidem non liquet, Brigantio fuilse suos fingulares Comites jam turn illo nono seculo.

be Eskinhowa igitur res plana jam est: significari nimi- rum ilia voce id quod post Eschach suit dictum. Untomtam porro idem esse quod Lindaugiam , professus itidem est Hy- peraspista, & jam turn ante monuit doctiffimus Vadianus. Verba Vadiani pauk) ante attulimus, & capite præcedente a maligna & impudente Hyperaspistc narratione vindicavi- mus. Ibidem etiam docuimus , neutiquam Curtis voce Ccenobium posse intelligi: utut ilia vox quondam fuerit reXv- njjw®-. Etiam oppida vero audiisse turn interdum Curtet, recte notavit Vadianus. Ea fane significatione Ludoviciw noster Germanicus in suo Diplomate quo dotavit Ccenobium Ti-

K k gurinum

asg CENSVRA D1FL0MATIS

gurinum; quodque supra cap. if.pag. f j- produximus, ita locu- tus est: Curtim nostrum Turegum: & tamen non multo post idem Turegum vicus appellatur, hoc est oppidum nullis cinctum munimentis. Non tamen promiscue oppida omnia Curt* Tidentur turn dicta, fed ilia potissimum in quibus simul iuere palatia Regis* Quæ & viU* tune audierunr. Quo nomine in Germania turn fuerunt præ aliis celebria Francofur- turn &c Ulma. Videtur autem nee oppido Lindaugiæ defu- isse tune aliquod palatium eo loco , qui hodieque Burgm nuncupatur. Quicquid fit, Curtu vocabulum nulla ratione Monasterio convenic, ac proinde chartæ illæ non ad res Cœ- nobii, (ed oppidi pertinent. Idem vero quam maxime et- iam confirmant ilia quæ superiore capite probavimus, nen> pe feculo denique decimo in infulam istam Cœnobium fu- ifle translatum. Necenim, cum adhuc hæreret Cœnobium extra infulam circa Nonnenhorniam, Linttou appellari potuit. Quin imo cum verisiima sint quæ hoc ipso capite probavi mus: per aliquot nempe secula, etiam post commigrationem in infulam, Cœnobio non competiifse appellationcm Lint- tow* aut lindaugi* , utique in hisce chartis non actum est de negotio ad Cœnobium fed ad oppidum fpectante.

Cæterum hisce jam certo constitutis , cum alia fiimt manifesta. turn ante omnia id, cujus gratia potissimum hoc loco chartas illas in testimonium attulimus* Quandoqui- dem nimirum Eskenhoum five Eschach, quamvis extra infu lam fitum, pertmuerit ilia tempestate ad curtim Lwtou/tfive, ut nunc vulgo loquimur, Lindavium urbem . ampla utique fuerunt jam tune inclytæ urbis illius pomœria. Certe per- quam hinefit verofimile,fincn omnia saltim plaeraque ipsius- met quoque insulae iticlem isthuc fertinuiffi. Extra enim infulam fuiise locupletem, &c intra infulam angustis terminis tiraimscriptam>non temere potest praefumi* Noapaulo post i probabi

probabimus, Escenhovvam five Eschachium fuifle quasi pat tern oppidi Lindoviæ. Haut vero perperam fed bona conse- quencia ratiocinationem meam , de Lindaviæ urbis jam tune temporis eximia conditione, esse institutam, negare non pote» ritsaltim Hyperaspista, five quis alius cjus aut Socius aut lau dator. Simili enim argumento etiam ipse Hyperaspirta est ufus fag. jalibri sui: tantum in eo lapsus,quod Cœnobio attribu- ct it, quae ad Vrbem referenda erant. Ita enim etiam gloriari non dubitavit. Cfi&iro fcerotoegctt D. H. Don femem Achilk fetbfl fcem radium ubertoiefen tai fccr ©tijft £tnt>afo / et>e btc Æf#ad)er tit ^nfut fcejogen/ etn beruljmt twnefymtf Ovfy geft?e* fen/t>effen ber Ovtf) Æf$ad) tin?erti»e»$ toav.

QUASI obiter agendo, quandoquidem ilia omnium an- ttquisiima documenta nobis nunc sunt in manibus, non pos- sumus non ex ipfis etiam alias duas gravissimas calumnias Cœnobialium hoc loco in apertam lucem ptoducetc. Non verecundati nempe illi sunt acerrime etiam in foro conten der : Adalberti, sui Diplomatis seil. atque adeo Coenobii auctoris , state , Eschachenses fuisse &c servilis cpnditio- nis homines , Sc seorfim Ccenobii servos , ejusque juris diction! dominicae , cum nulla sit facta manumislio, ob- noxios. Utrumque autem apertissimae calumniae convincunt hæ chartæ. Non enim licet utique servo, bona sua aliis tra- dere, non migrare in alias terras , fine fingulari domini sui consensu, imo nisi fuerit manumissus. Hæ chartæ autem, nulla facta mentione ullius domini,aut ullius consensus, do- cent Hugprechtum five Augbertum incolam Eschenhouen- sem ex pago Tigurino in Durgougenscm commigrasse, al- teri praeterea Durgaugensi octo juchoi sui agri Eschen- hauuensis cessisse eosque Cœnobio S. Galli consecrasfe: ex adverse alterum Durgougenscm idem agere non potuisse fed nonnifi adhibito Advocato Cozoko , 6c charta concepta

Kk 2 quasi

quasi auctoritate Adalbert! Comicis Durgouensis. Etiamsi porro non fuisset servus fed duntaxat colonus Cœnobialis ille Hugprechtus, itidem tamen sine expresso Cœnobii Lin- daviensis consensu , non potuisset ille agros suos permutare aut alteri Cœnobio, S. Galli nempe, dedicare. Quæ quan- doquidem tamen esse facta nequit negari, quanta cum in- juria & iniquitate Cœnobiales priscis Efchachensibus ser- vitutem intentent, & sibsarrogent in eos jura dominica,vel so la satis sufficiunt demonstrando. Nee enim nunc dicam, quam insulsis & ineptis arguments ausi sint Cœnobiales cauffidici ut alia ita etiam hæc Cœnobio vindicare: quorum tamen nulla vel in suo ficticio Diplomate fit mentio, tantum abest ut bonis documentis ostendi poult ilia unquam fuisle in usum recepta.

SED redeamus ad nostrum institutum. Oppidum ergo Lindavium seculo decimo, saltim ad usque annum quadra- gesimum octavum, etiam majore solito fortuna floruisse v sum quæ faciant verosimile. Etenim irruptiones Hunga* rorum jam circa annum seculi illius decimum Cœnobiales ex antiquis sedibus compulerunt in insulam : longe autem rriagis illæ Alemanniam omnem infestaverunt sequeme tern- pestate. Nee vero tantum anno 913 & 919, fed cumprimis etiam 915 crudelisiime Hungari in Alemannia sævierunt. VI- timo illo jam memorato anno Monasterium S. Galli ab iis igne destmctum & Wiborada interfecta est. Lectu digna font quæ de ilia invasione narravit Egkardus junior /. de cafil. s. CaB in vita Engelberti Abbatis : quia inde difeere simul li cet, homines tune conscensis navigiis & Wasserburgo vi- tam remque suam conservasse. Quis dubitet igitur, ad exem- plum Cœnobialium , etiam aiios complures in insulam con- fugiile, sedesque ibi suas in tuto collocaise? Illo porro re- rum statu nusquam in continence libera fuerunt commercia, I* isthæc

isthæc autem insula sola præberc potuit 1II13 securam sta- tionem. Qua rationc , uc solet, insularis conditio facta suit solito melior. Reapfe præterea invidendi aliquid ha- buisse tune oppidum, non obscure arguit illud incendium quod instituit quadragefimo octavo anno Oux Burchardus. Absque fane illo fuisset, nee cantus Dux incendissec oppi dum, nee illud incendium potuisset videri dignum quod ad posteritatem commemoraretur : quod tamen factum est a Contracto paricer & Hepidanno. Indubie vero ingentem tune rerum suarum jacturam Lindavienses fecerunt. Nam fortassis etiam tune demum flamma Burgus periit, & fi quid aliud superfuic Romani operis quod concremari potuit.

Quam vis autem illam ut & quæ intra ducentos sequentes annos fuerit oppidi fortuna nullis monumentis habeamus traditum; per tamen est verifimile,commerciorum oportuni- tate paulatim restitutam pristinam felicitatem in integrum.

Cæterum seculo duodecimo Eschachenfium tranfitu in insulam procul dubio amplitudo civitatis plurimum crevit. Jam turn enim seculo Cnristiano nono pertinuijse ad curtim five oppidum Lintouam Eschachium, planum est. In pane oppidi illius cenfitum esle Eschachium indicant, primo illud quod Eschachenfibus non nifi in insula olim fuerit ædes sacra S. Petri dicta, eaque communis cum insulæ habitatoribus: sec undo quod Eschachium ipsiusmet Lindaviani etiam no- mini3 factum fuerit particeps.

Utrumq; intelligere est ex Rotulo illo depositionis testium quern capite præcedenteadduximus. Et quidem jam turn testemVJ- ricum Brenderum audivimus fag. 240 Eschachium Lindaugiae nomine appellantem. Sed merentur audiri hie & aliæ depo- sitiones testium, ac proinde illas quæ ad rem faciunt adfere* muf. Igitui pug. f 31 Conradus dictus@ttttcrscfoer civis Lindau. ciensis Dc 1.2.3.4. artieulu dicit, foi nil conjlare, ni/iquod capeff* * Kk 1 s.Pe-

- L I II - , --i i- - i M .■■■«.—^w»——^!

S. Petri fuijset fundata ante fundationem monafterii & civitatit, Dicit etiam , quod audivit ab antiquioribus , quod quoddam bel/um fuijset juxta insuUm Lindaug. & vic7i fugerunt ad eandem insu lam , & adhuc inveniuntur corpora mortuorum , quando foditur in eminent** diet* insult. In qua depofltione observandum et- iam est illud de bello , & fuga devictorum in insulam. Vide- tur enim hoc accipiendum de clade quam nonnulli palfi sum tempore Hungarorum. Vlricus item diflus Guderfcber teftis jurats**, no» odiohiQ. pag. 532. De 1.2. 3.4. dicityquodeftcom- jnunis opinio hominum, ejr sic audivit ab antiquioribus suis, quod primo in infula Lindaugienfi suit capel/a S. Petri, rjr postea fund*- turn fuerit Monafterium in eadem in/u/a, ejr quod postea translatum suit oppidum Lindaug. de villa Efchacb. ad insulam, una cum Eccle- fi* S. Stephani, tfr quod adhuc h abe at unam vineam in Efchacb, in qua sit* suit dicta Ecclest* S. Stephani. Eadem pagina alia de- positio fie sese haber. Merbockius civis Lindaug. Testis jura* tutnon odio &C. R. De I. 2. 3. 4. die it sibi nil conftaret nisi quod cape/la S. Petri fuijset prim* fundatio in insul* Lindaug. &c. Item alia Thorn æ Sack. De 1. 2. 5. 4. dicit, quod cape/la S. Petri suit primo fundata , deinde monafterium , ante tamen translationem of- pidi , ejr quod de hoc communis e/f opinio hominumt & sic audivit a suit antiquioribus. Pag. f 53 hoc habetur Joannis Cel- lerarii relUmonium. De 1. 2. 3. 4. dicit sibi nil const*rcy nisi quod ipfe audivit , quod Eccle si* S. Petri fuijset prim» Ecclest* farochialis in infula Lindaugienfi. Pagina item 544. testimo- niumLudovici Salii: De 1. 2. 3.4. dicit sibi nilconft*re,ni/i quod Ecclesia S. Petri fit primitiv* in oppido Lindaugienfi. Aliud item Wilheimi: De 1. 2. 3. 4. y. & 6. articulis dicit sibi nihil conftare, nisi quod Ecclesia S. Petri suit prim* struclur* in insul* Lindau gienfi. Omnium plenidimum & nostræ narrationis optimum testimonium est illud pag. 545 Joannis SMafer civis Lin lau- gienfis. De 1. 1. 3. 4. f. 6. sibi nihil conftare, nisi quodEcclesia S.

Petri

Tetri fuerit Eccleji* Parochialis insuU Lindattgicnfis , habens c*~ meterium , ubi fepeliebantur pueri , & quod homines de oppido JE/ebach fito in loco dicfo sln t>Cltt sllteit Rarest tanquam subditi ingredicbnntur Ecclesion* S. Petri, tanquam Ecdefiant ipstrum Paris' tkialem. Ultimum hoc testimonium diserte assirmat id quod profcssi sutnus : ante scilicet tranfitum Eschachienfium in insulam, illos habuisse cum insularibus communem ædera

Earochialem. Diserte item præter Brenderum vocavit Mer- ock Eschachium Lindauuiæ appellatione: & oppidi no- men etiam alii testes ita acceperunt. Omnibus porro hisce te- stimoniis confirmatur atque illustratur illud quod jam præ- cedente capite Sc paulo ante docuimus j prrdem videlicet ante constructum in insula monasterium , præter antiqua Romana opera gentilium, fuisse ibi ædem parochialem sa- cram ; atque adeo & insulam fuisse antehac habkatam a ci- vibus Christianis , non autem in vacuam & inculcara teiram Ccenobium pervenisse.

lllo autem Eschachensium transitu grande mcremen- turn ipfi in insula collocato oppido accessiise , haud difficile conjectu est. Incolarum scilicet novorum magno numero & domuum multarum nova constructione, in universum folet civitatibus accrescere non ievis felicitas.

Non exigua autem agrestium servorum manipulo habita- turn antea fuisse Eschachium, ceu cavillantur calumnianturque Ccenobiales Cauflidici ScHyperafpistæ, fed jam tumseculono no degisse ibi multitudinem aUcjuam civium liberorum , pla- num haud multo prius nos fecimus. Modo etiam audivimus aliquot testes juratos, Eschachium oppidi &c ipso Lindaugi* nomine ante tranfitum dignantes, Paulo post producernus fimili ratione loquentem Lyrerum quoque 8c Martinuro Crufium. imo observare est, utrumque ilium, ut & alios, ita fere locutos, quasi, tola civitas Eschachio fueric comprebensa

ii ex-

* •

& extra insulam ante tranfitum Eschschiorum collocata. Sed illos facile coarguit erroris ipsa Lindaugiae appellatio. Etenim vox ilia ab insulæ nomine data utique est oppido: quod fieri non potuisset si oppidum universum fuilset extra insulam collocatum. Pars igitur primaria oppidi omnino semper degit in insula. Forte tamen Eschachium, pars nempe oppidi in continente sita, senfim ita crevit, ut æquaverit aut etiam superaverit fortunæ bonis & incolarum multitudine ipfammet primariam oppidi atque infularem portionem. Vt solent saepe suburbia urbes ipsas antecellere. Ita fane Sc Escha chium, reapse non nisi suburbanuslocus, videtur senfim Lin daugiæ appelladonem quasi ob majorem excellentiam ad se- se potissimum traxisse. Adeo planum certe fecit jam pridem, more suo , eruditisfimus Heiderus Apptndkk Partis prim» magni operis Apologetici Articulo Vy Eschachium quondam non viculum,sed oppidum castello instructum:nequaquam aute.ni incolas servili aut ignobili fuilTe conditione, quod Cœno- biales calumniantur» ante fuum in insulam confugium, ut quidquam iis addere fuerit operam perdere.

Tantoitaque numero novorum incolarum aucta insularis civitas non potuit non ingens accepifle pristinae fortunæ augmentum.

Quandoquidem vero admirationem aliquam meretur ilia Efchachensium in insulam , relictis antiquissimis fedi- bus, commigratio ; haud abs re indubie fuerit, quid prae- ter testimonia Rotuli jam producta in medium, a præcla- ris scriptoribus fit de isthoc transitu commemoratum , hie audire , & nonnihil expendere. Sebastianus icaque Mun- sterus /. j. Cofmograph. c. a39 ita loquitur : 2(tt$ fo(d)em r)ct* ben fid) bem <£loster narf) ttiel SOBofmungen/ Cramer tint) SIBirtf)^ (tfnfcr/ unb ber %eiUtut ob bem ganbe in bie %nfnl gejogen. Unb if* mit ber 3crt cin £afM ober $latf nidjt foeit to» batmen gem

mt*

tBHttnafy am ®eftaW gdegen / (je&unb 3f$ad[)a senant) «6* gawjcn unb tie forger beffelben OrtS / (jaben fi$ and 9\sltl> etne* unter $nen/ mit Sftajjmat ©d)6nftem$/ toon tyretn £atgl)ertn J3U30/ ®rslffen$u23rescn$/umb 4 2 SKartf/ Oalb©olbuttb(jalb ©tlber (slui focldjem ©elb/ a(S sfuifd)cn gcmettem ©raffcn unb ttmn ton Œm6$ Uneiiti^eit entftunb / bat ©d)to0 55obttnan ton erft unbcn an @ec erbaicet unb ernefoert fott foor&cn sepn) abget&fet unb febtg erftwfft/ :c. Post Munfterum hac de re /. 9. forte 2. cap. i€. par. 3 $9 Annalium Suevicor. in hæc verba scripfit Martinus Crunus. Bregantii Dominus, ex uxore Schlys- filbcrgenfi filiam habcbat. Hanc amuns Rotenfanii frater Malfierus% notlc quadam rapuit earn matre Aficrmontem. Pater trot its, cxcr- tit urn in cum dux it. guo cognito: fat er hujus, Tubingen/is Comest Cum fororio Wilhelmo Htlffenstainio, & genero Bur car do VVeckenfi^ Ortenburgicoque Comitc Wendelino , Bregantium Castettumque Lift' dovvam , magnit copks petierunt: coegerunique hac dr Dominum% cum Rotenfanio pacemfacerey ac^fifamilia ejus extingueretur, Ro sens aniot omnium haredes facere. *>uod omne liter is & teftibus confirmation suit. Tilius Bregantii Hugo er at: Lindowa (tune turn in lacu fit a) habitant. Hie amore incenfus, formosam cujus- dam Emb/enfis filiam, gravtdam fecit. Tune Lindovvenjes de conji* lio cujusdam civic nomine Schœnstainii, ftrfuajerunt Hugoni: ut if sis Lindowam, accept is 40 marcis partim auri partim argenti, libe- ram dimitteret. Se ei adjumento fore in caste//o cxtruendotubitutus effe a propinqutt puella poffet. Sic adificatum eft CasteUum Bod- tnena. Patre fuo mortuo Mam in matrimonium duxit: filiosque tree frocreavit. Homo simplex er at: & a Rotenfanio asylum accepit Ri* chenovia: tradito ei Bregantio cum regione. Simoni etiam Wolckcn- bergio, ditionem Bgloffam liber am vendidit: quam Suevia DuxBal> tafar (inquit Lyrer) postea ab illo, liber is carente% accepit. Hæc CruOus. Quandoquidem autem hie palam profkecur, to* turn illud caput Annalium suorum ex Thoma Lyrero essc

L i fora

sumptum , ejusque fide nici, Munsteriana autem itidem vi- dentur ex eodem hausta some, ipsummet quoque Lyrerum hie audiemus, qualem ilium produxit Knipsohildius in perexi- mio opere Be juribus & Privilegiis civitatum Imperialism I. j. c. 21.». i $. p*g. 8*8: necenim hæc scribentiChronicon ipsum Lyreri est ad manum. Verba ejus hæc esse dicuntur. Jpaug (be$ hewn ton $$regan& <So!)n) toai in seinein £afW Stnbafo/ tai tag bajumaljl niebt itn ©ee/ bafjat cincr ton $mb§ cine Softer/ feieg Sta / tie foag gar sd)6n/ ber nam fcic unb madjt fie sd)t»anger / ba foag cin OKann in ber@tabt gefessen/ #cg ©djonstein/ ber gab benen ton ginbafo Urn 9iat^ / fca§ fie mit i&ren jgcrrn £ugo ret* ten / bag er tttoa Viet ©eltS ton iljncn nemrae/ unb fiefrep fagte/ so fcolten fie il)me stiffen/ bag er em 23estw tnfc2Bo&mmg baufoete/ tint fein tiebt grafoen baraufls fefcete / tag fie fidjer fcer / m sew Srcunt if)r ntd)t gepb t^etett / ba$ tricben sic so tang/ bag er mit i^nen cm* star nmb XLII ORanf / Mb ®olb rntb (jalb gtlber/ bainit baultet er ein 93est / fcieg 2>obtman. £)a fein SSater ftavb / ta naJ)m er fie $ur <#je / unb ^attnit iljr bre9©6fjne/ tic ttolten bieJ^ernt ton IKetljenfan nic&t «rb laflsen fewu $r teargar cinfelttg / unb ber ton SKotfjenfan uberf am mit ism umb bag <5rb/ «mb gafr t&me #W(§iBgen seined 5&?uber$ aug berfclbigen SKei* l&enato gtnd)ei)a»g/unb gab bem2tbt bar»mb2i £Dlarc£@ilber$/ unt nam 25reg«n& tin mit alien £anb unb *uge&&rig. Audiemus post tres hosce etiam Wolffgangum Lazium magnum in historia virum , quandoquidem videtur fua ex Lyrero non accepiffe. Is /. 8- de tnigratione aliquot gentium pag. 422, edit, rVetbei. hæc verba reliquir. Hugo, Hugonii filtus r sub Hew- rico terth floruit. J%uo terns ore ewes Lindovia continue inundm- tione Incus affiifii, liberalises fe e potejtate Comitis 4a mortis 4* venti, r cliff is œdibus in infuUm Lindovienfem fe receperttnt* Vb* )xonafterium fueraf Canonijfarum liber arum , ab Adalberto Comite s tmrmn mufragiupt evadente ewfiructum. Cut adieulas tonjum.

gma,

gent es, affluent ibus ex lecisaliis compluribus, brevi oppidum effecere% quod hodie Imperiale eft dr Lindavia dicitur. Alii autumant, l.in- daviensis civitatis fuiffi occafionem , quod cum comprejjtjfet nobilem a Bodmen, fugiens iram patrif, Lindovitnfes accept a pecunia exemis- set anno u6£.

Hactenus ills. Verum enimvero inter fete multum ilia dissonant: ut difficile fit arbitrari quænam vero fint consen- tanea. Eschachienses atque adeo Lindavienses redemiite pe cunia omne illud jus quod hactenus fuerat Brigantini Comi- tis , non Lyrerus duntaxat atque ilium secuti Munsterus 8c Crufius tradiderunt, fed etiamLazius narravir. Neque quid- quam est quo illud jure merito possit vocari in dubium.

Adhoc sub Brigantini Comitis fuisse iilos quondam juris- dictione, saltim anno 948, paulo post faciemus probabile, uc & eosdem Suevicorum jam turn Cæsarum ætate fuisse poti- tos conditione liberarum Impcrii Urbium. Igitur, saltim ilia quae de rcdemta libertate narrantur, pro veris admit ten da funt.

Eschachienses porro transtulifse sedes suas in insulam, multorum testimonies probatum jam antehac accepimus ex Rotulo. Idem discrte referentem modo audivimus &c Wolf- gangum Lazium. Non æque aperte id affirmavit quidem Ly rerus & Crufius, etiam illi tamen id innuerunt dum referunr, Lindavium antehac extra insulam fuissecollocatum. Quin &c hodie Eichachii superant vestigia pristinæ civitatis. Etiam igi tur de ilia Efchachienfium migratione in insulam, non est quod quisquam dubitet. «•'

Compulsos continua inundation* Eschachienses id fertile, at> uno narratum est Lazio fed ipfomet dubio. CumEschachium autem loco editiore sit situmubi ab inundatione minusest pe- riculi; hæc quidem non videtur fuisse migrationis caussa.

Quadraginta duobus autem marcis a Brigancino emtam

LI 2 liberta

libertatem nihilest quodpossit falst arguerc: eoque&Lyrero hujusque scctatoribus neC non Lazio hoc etiam potest credi.

Tempus contra five redemptæ libertatis five riansitus in insulam, perdiflficile videtur definitu. Quoniam neque Lyre- rus neque Munsterus aut Crufius rera hanc attingunt: Lazii autem duæ relationes plusquam centum annis diiferunt, ipfe Lazius nihil definivit. Verum post redemprionem tranfiisse demum in infulara Esehachienses , videtur extra dubitatio- nem esle collocandura. In id enim omnes consentiunt: & dictitat recta ratio cum ilia migratione majorem solito libeiv tatem impetratam. Quod fi Lyreri Chronicon universum esset conscriptum jam turn anno 113 $, ut alicubi præ se ferre perhibetur (ipsemet enim librum ilium non legi) jam ante seculum decimum ilia redemptio facta videatur. Narrat enim illam feriptor tanquam rem vetustam. Sed nee de Lyreri ætate, nee utrum ille unus omne Chronicon consoripserit, & non muka post ruerint interpolata, nee de fide libri satis constar. Illo ipso loco quo Crufius ista ex Lyrero tranferipsit jam in haec verba notaverat. A matre Cœnobium SesUnga adifi- cat urn in Lyreri libro scribitur: quod Bruschim ad annum moth 1257 reponit. Ergo aus post id demum terns us Lyrer vixity tjr Chm- nicon , in cujus extremo if fe nomen adscripfit, ab alio dudum ante ( anno scilicet 113 j ) descriptum fuerat: cut ipse postea quadam ad- jecit: aut Seflinga principium quoddam dudum ante Bmschii amtas suit. Sed & in ipsa ilia Lyreri narratione utique Oux Sue- viæ Balthasar fabulosus est. Quantumvis placeant quæ de Lyreri fide caute atque erudite, ut semper, disseruntur ma- gni operis Apologetici fag. tit» /W» lit. a a a. Nee id porro certum est, an parta liberate statim commigratum fuerit in insuhm, an aliquamdiu post: quamvis prius videatur Lazius afferuisse. /:i;»lu»

At vero tranfiisse Eschacbienses demum seculo duode

cimo.

cimo, si licet dicere quod sentio, mihi quidcm tria faciunt verisimile. Primum est , quod templum S. Stephani tune demura fuerit in insula constructum. Meminit ejus post Bru- ichium Crufius Annul, parse secunda lib. XI. cap. XI. fag. 437 hisce verbis. In civitate Lindavia Podamici lacus, anno 1180 Pa- rochiale Templum S. Stephani, e regime Mariana Basilic* situmy adificari capt urn eft: cum jam ex confluents bus undequaque mecha nic is apisicibus, dr ex eommigrant'tbus adD. virginemsub tilias vi ews Bfchachenfibus agricofoy natum ejset mediocre oppidum Brusch. Ante transitum nerope fuerat Eschachiensibus eodem no- mine templum: ceu liquet testimonio Vlrici Guderscberi ex Rotulo deprompto. In iniulam itaque receptts omnino ipfis suit cogitandum de simili nova æde: praesertim cum numerosum civium ccetum non caperet priscum S. Petri fanum. Altemm est, quod hoc tempus quam optime con* veniat cum testimonio Ulrici Benderi. Id quod jam præce- dente est capite demonstratum. Tertium, quia etiam apud Lazium nonnulli jam turn idem narraverunr. Taceo, quod huic sententiæ nihil poflit opponi majoris verisimilitudiros. Nee enimearum, quæ manibus vulgi etiam Lindavii circum- feruntur, traditionum ulla est auctoritas; ac proinde etfi di- versum nonnullae earum memorem, indignae sunt quæ hie attendantur.

Per eadem tempora, autpauloante, arbitror accidisseSc libertatis redemtionem. Periculum scilicet suit, ne libertati recens parts a mox fequentibus Brigantini Comttatus succes- foribus, utpotequi&c Palatini simulTybingenfesfuerintatque adeo præ Brigantinispotentes, novum periculum immineret. Ei vitando non fane potuit reroedium prudemius excogitari, quam in iniulam transitus: ubi nempe & loci oportunirate icunita vi facile poult quamvis magna potentia secure eludL Confirmatur hæc mea conjectura eo, quod Lyrero teste,

LI $ Hugooi

Hugoni Brigantino , a quo Lindavii & Eschachienses sese ærc suo vindica veranr, succeiserit in Brigantino Comitatu Rotenfa- nius , qui idem suit Palatinus TybingenGs. In monumen- tis autem Suevicis primi Tybingenfium Comitum Brigantiaf Domini in seculi duodecimi historia soleant memoran, jam Lothario imperante das is Rudolpho H filio ejus Hugpnc.

Ut proinde liceat affirmare, circa seculi duodecimi initia, inclytam Urbem Lindavium grande ccpisse pnstinæ felici- tatis incrementum , cum recepto in insuiam tutisiimumque refugium magno civium suorum Eschachiensium numero, turn pretio non magno parta libertate ilia qua inter Ger- manicas urbes solae quae Imperiales nuncupantur unice gaudent.

Et vero jam intelleximus, seculi noni fine Eschachium ac- cenfitum pago Tigurino. Hie autem pagus cum Comitem suum more Francico habuerit juri dicundo, indubie ilia tem< pestate Tigurinus ille Comes etiam Lindaugicnfibus praefuit. Conrado primo regnante Hugo Mediolanensis, secundum Baronium, occiso Lamberto Italiæ rege, ad Conradum il ium Regem avunculum suum confugiens, Brigantino Co mitatu primus omnium creditur donatus. Non hunc ta* men fed alium seorfim Lindaviensem Comitem fuisse consti- tutum tempore Henrici I quem Aucupem vulgo nuncupa- jnus, ex Torneamentorum quæ appellantur five solemnium equestrium ludorum historia Rixneriana, manifestum est. Ilia sane fide Crusius Amal. forte n. /.4. cas. 1. fag. 100 in primo ludo figna ipsius Caesaris Henrici scribit secutum Joannem Comitem Lindaviensem. Praeter unum tamen istum nemo alius eo nomine memoratur. Audivimus vero jam/«£. 13 j a Burchardo Sueviae Duce Sc oppidum Lintavium concrematum, be Brigantinam arcem subfidiis Ottonis Ma- gni expugnatam esse anno 948. Hinc verosimile fit, illo jam

tempo-

.•!<».-

tempore Lindavium in Brigantini Comitis fuisse riitione. Ex eo inque Brig.intini Comitatus pars suit Lindavium, donee felici redemptione in libertatem Imperialem sese vindicavlt.

Invicat hie argumentum subjungerc &c quæ de Lindaviq differ uit saepe antehac laudatus in restem Crulius Annalium forte III. I.II. cop. XV. pog. 106. Verba ejus omnia referemus, non tamen nisi in prior.» quæd.im post animadversuri. Lindoio (celeberrimum Podamici lacus oppidum ) olim Abbatijpt Monasterii% quod ibi eft, subject a er ot. Imperium out em Rom. gubernantibus sot enter Ducibus Suevio , sub eorum ejr Imperil tut el am venit: oe multis prop ter virtutem donata privi legits, jus cudencU quoque unonet*, e£* viridem tiliam in olbo clypeo pro Infignibus oecepit. In primis out em cum die 7. Mar tit anni 1164. fere tot a conflagrojset (Munji. L 3. c. 246.) posteo a Comite Rudolpho Hab(purgenfi', Rom. Reget privilegium 127 s adverswAbbotispt sententiam obtinuit; ut fopulus (quod noltro odhuc tempore fit) in fmgulos annos Consul cm

(ein $3Argerme(ficr) & Protorem {tin ©tattamman/) exPatheiis

& plebe, fuo orbitratu legere pojfet: qui cum Senatu libere jurisdi- itionem exerceret: fed in gravijpmif negotiis (ut religionist fader ity mut belli) inconsulto populo toto> & oejo TribunU plebis > nihil age- ret: nefcil. tyronnis out feditio existeret. Sic ut certe anno 1 j 5 £ ex- titity quondo fupplicium de plurimU eft fumptum, & potrieiii in or- dinem coast is y Tribunitia pot est.is in Senatu provolere co-pit. ldco quotonnis etiam> die $oannis Bapt. mogistrotuum ibi munio mut art folent, ...»,. ., . ,

Hæc omnia Crufius* Non patuur institutum quæsibec horum vel probarevel rejicere: in ea tamen quædixft,.quod dim incluta Vrhs Abbot ijso Monosterii /ubjec7* fuerit, non possu- sous non paucis nos animadvertcre. Et vero ut fama vires mcquirit eimdo y ita hæc fabula crevit per Dresserum primo qui Crusiapa hæc legerat, raox & per aiios r ipsumque a^p Joanneru Linmaeum > Dresseri exscriptorcs; qjuitius.jndVDi'e-

'pluris-

■ HI——HI ill —■——ffi»

plurimi alii supine posthac credituri sunt, ut solemus sequi an- cecedentium gregem. EtenimcumdisertedixissetCrusius: im- ferwm xutem Romanumgubernantibus fotenter Ducibus SuevUtsut torum & Imperil tut clam venit, Dreflerus forte V Jsagoges Hi storic* deprœcipuis GermmU Vrbiitts sub rubr. Lindavia, id ita in* terpretatus eft, quasiUrbi primum Abbatissa inde SueviæDu ces imperaverint. Atque ita post etiam alii tradiderunt. Nee vero antehac a præclarorum scriptorum quoquam id tradi- cum fuerat. Longe enim alius est sensus verborum Stumphii dicentis: tyati) bem bte $ibmer biefer £anben fcertrtben/ unb bte flegett ben %vandti{ti)cn Æunigen untert&an / unb bem @c&todbtfc&ett unb TLiematmiffien gurflent&um tnirerfictfjeilrt foarb/ iftbiefe^tt* felunb Oto bemfel6t<jen.f)er&ogt()uut aud) wtttevQsben. Nonenim ille dixie* immediate (uti loqui solemus) Lindavium paruisse imperio Ducum , ScquidempostAbbathTas, fed partem fuifse Sue vici Ducat us, idque statim ex quo Sue via in Francorum ve nit potestatem. Id quod ita sese habuit, etiam tune quando Comites jus dixerunt.

Ergo Abbatissas unquam imperasse Lindavienfibus, nul- lum in omnibus vetustis monumentis vel leviflimum superat vestigium. Estque id imperium adeo alienum a vero, ut nee ipse Diplomatis fabricator ausus fuerit aut oppidi Lin- daugiæ verbulo meminisse, aut innuere saltim jus aliquod cœnobiale in earn civitatem. lllud autem indicio est, circa seculi duodecimi Se decimitertii confinia, quod verum est natale Diplomatis tempus. horum nihil fuisse creditum. Non me fugle, quantum Hyperaspista sudaverit pro asse- rendo illo Ccenobiali imperio. Ac vero nullum potuit adferre vel minimum signum ejus exerdti imperii ante Eschachenfium in insulam commigrationem: & proindo nihil eorum quæ dixit juvant Crufianam assertionem. Omnia porro in universum quæ adfert facilime queant confutari, si

pateretur

pateretur institutum argumentum. Sed 5c ex iis quæ in me dium produximus palam est, saltim ab anno usqueoctingen- tefimo octogesimo fecundo usque ad seculum duodecimum & ære partam libertatem, semper Comitibus subfuilfe civi- tatem. Per consequens ergo Abbatissæ tune temporis non eompetiit ulla in Urbem Jurisdictio.

Nemo porro affirmavit ante Dresserum, paruifie (im mediate quidem) civitatem Sueviæ Ducibus: non meretur ergo fidem etiam Dresserus, sine teste scilicet locutus id quod sine teste sciri non po test. Perperam porro ilium accepifie ea quæ Crusius dixie, liquidum est, jamque turn admoni- tum. Præiverat autem Crusium &c Munsterus, atque adeo hunc Crusius bona ex parte suit sectatus. Ica enim Munste rus loquitur. 2Bc(d)c Gtabt ju ten $agcn/ ba tic jPjer&ogett attf ©(fttoakn bag £apfcrtf)umb gcfDa(tigli(^en geregteret Oaben/ in b^ f}ciii^nd\bmifd)cn 9\eid;$£astt>oa,tepauffa^nommen.:c.

Omnino vero ita tese res habet, atque illi duo retule- runt: sub Imperio videlicet Suevicorum Caesarum Lindavium in Imperatorum & Imperii tutelam pervenisse, post nempe ære excusfam Comitum Jurisdictionem. Neque enim adeo slulti fuerunt Lindavienses, ut ab imbecillibus Comitibus li- berati sponte subjecerint sese herilis animi Sueviæ Ducibus, multo minus (quodtamen maluntcredi ineptiquidamCœno- biales) impotentibus mulierculis. Ad hoc Fridericus cum- primis Barbarosfa . ut publicæ Imperii salutis suit Ionge stu- diosissimus , ita id operam diligenter dedit, uti Urbes quamplures hactenus Principibus obnoxias Imperio aslere- ret per universam Germaniam: cum ex adverso multi Cæsa- rum eas aut in propriam redegerint possessionem , aut Prin cipibus five oppignoraverint nunquam redimendas, five ven- diderint, five prodige donaverint. Id quod alibi latius sti- mus cxequuti. Non fane dubito, a Friderico Imperatore, si

Mm non

non etiam ab aliis illius ævi, civicaci Lindavio a Comitibus fuis liberatæ concessa multa privilegia; 8c speciatim ea quae Munsterus ac Crufius memorant. Licet infelix incendium, velut urbena omnem ita & hasce tabulas anno 1264 per- diderit.

Jam ista Suevicorum Imperatorum aerate evectam fuisse civitatem in dignitatem istam Imperil urbium, omni exce- ptione majus testimonium petere etiamnum ed, ex Diplo* mate isthoc quod Rudolphi Impcratoris auctoritate anno 1275 est conscriptum. Disertis enim verbis ibi asserit Impe- rator: fe jura & liber tates civibus L'mdavienfibus, fuii & ImperH fidelibus, a Ai<va recordationis Jmperatorihus &f Rtgibus, fuis prtcefforibus ipfis trad it as & conceffas , innovare, innovatas bujus Majestatis stu. munimine confirmare. Atqui si Ottonerru quartum excipias, omnes qui antecefscrant Imperatores ac Keges, ad tempus usquecirciter redemptæ libertatis, fueranc Suevicæ Ducalis familiae. Ab its igitur concessa fuerunt Lin davio jura quædam & libertates.

Quibus verbis Imperatoriis flmul refellttur infulso Cœ- nobialium quorundam calumnia, quasi primus Rudolphus in censum Imperil Urbium retulerit Lindavium: quos nisi partis fuæ studium cxcœcasset, non potuissent non longealia hinc diseere. Imo cum ipfimet produxerint in judicium lite— rasinclyti Senatus Urbici, antiquo figillo tiliæ subpostæaqui- Kno bicipiti corpori anno 1263 obsignatas, non potuerunt ignorare , saltim Jam ante Rudolphum, ut qui annoderaum 127 j Cæsar fueritcreatuvin Urbibus Imperialibus Lindavium numeratum else. Nee enim aquilæ bicipitis signum convenit Urbi quae non sit Imperiaiis.

Nos paulo post integras exhibebimus Rudolphinas illas tabulas. Prius tamen aliquid dicemus explicatius de condi tions civiutis, qua vixit lub Comitibus, Igitur observandum:

ex

ex more antiquisiimo omnium Germanicorum populorum, etiam Francicorum Regum ac proinde &c Carolovingicorum avi, non aliam fere Co mi turn fuisse inter suos auctoritatem quam circa judicia, & Rege jubente circa expeditiones publi cs?. Planum id alibi, de Ducibus & Comitibus ut & de Judi • ciisGermanicisagentes, fecimus ex antiquis monumentis va. riis: &c potest quilibet id facile discere vel ex solis Marculphi formulis , quibus Cornices instituuntur. Infpiciatur dun* taxat formula Lindenbrogianæ editionis XXXII. Civi- lium igitur rcrum cæterarum curacio pene omnis in libera suit potestate subditorum: Comitibus in earn nihil aut pa- rum suit juris. Ne judicia quidem tota fuerunt Comitum: fed omnibus minimum feptem Scabini assessores dati, ex populo electi, quos penes reapse in judiciis, ut Tacitus loquitur, tmsUium suit & aufioritat. Nequaquam despoticum aliquod in suos, five personas five bona videas, imperium tune suit Comitum, imo ne Regum quidem. Habuerunt illi passim bona fua privata, alibi multa alibi pauca, & hactenus alii aliis fuere opulentiores. Bcna civium onerare vectigali- bus aut tributis, nemini fas suit: neRegibus quidem, nisi ubi id placuisset Regni Ordinum conventui. Non alia igitur indu- bie fuerunt olim Comitum in Lindavienses jura: ac proinde hactenus etiam sub Comitibus neutiquam illi servierunt, fed liberaliter satis sunt habiti. ^Jec vero existimandum est, hie duriora obtinuisse, nisi clans id documentis fueritproba- tum: quae deesse, satis constar. Omnino autem fie etiam Lin* davii habuisse sese res Comitum, haud obscure indicat quoque ▼ilitas pretii illius, quo ab omniComitum imperio vindicate ac redempta est civitatis libertas. Non enim me quidem prae- terit, quae olim nummorum fuerit rerumqueæstimatio, lon- ge diversa a nostri temporis consuetudine : quoniam probo quae hac de re præteralios elegante npufculo dc ctritate rerum

Mm 2 cjusqttc

tptscpte remediit contra Malestrettum , mea cura superiore anno recuso, tlisseruit Joannes Bodinus: nulla camen etiam fie in ter pretium & rem fuisset æqualitas , fi despotica jura in civi- tatem Comiti Hugoni competiissent: bene autem fibi con stant omnia fi ultra ea quæ diximus non extenderit sese Co* rnitiva potestas.

Etiam hoc igitur expedito, producemus Rudolphi Impe- ratorisiiludquod jam memoravimusDiploma,iI!oqueomnen] hanc differtationem quasi obsignantes, capiti huic finem im- ponemus.

Rvdol?hvs Dei gratia Romanorum Rex semper Augustus, univerfisSacri Romanilmperii fiJelibus,gratiam suam & omne bonum. Dignum judicat nofira ferenitas, ut Morum wota gratiofius admxttamm , & eorum defideriu beni gn! us occurramus, qui Sacri Romani lmperii Principibus divæ recordationis Imperatoribus &* Regibus fidelius adbsserunt, nee ab ipsorum feruitiis fe aliquantenus avert er unt. Cum Ha gue dileUos fideles Nostros & lmperii dues Undaugienjes tales fuiffe, &nunceffe, fide cognoverimw oculata, eadem- que experiments certioribus fintprobata: Nos eosdem profe- quentes afsedu gratis ftecialis, jura & libertates iisdem a diva recordationis Imperatoribus & Regibus noHris prtde- eefforibus ipfis traditas & conceffas, prasentibus innovamus, innovatas bujus nostrs Majeftatis decreti munimine confima. mus. Promittimus itaque di8is Civibus pro munere gratis fpecialis, quod Nos Advocatiam Nobis ftf Imperio attinen- tern, quæ vulgariter dicitur Castsogit, nunquam alienabimus ebligabimvs out commutabimus, Volentes idipsum a nostris sue- -» cejsori-

••*■ -^ ■—■ ■ — - ■■ ■ I, r

cejforibus inconvulfum ptrpetuitate temporis obfervari. Item statuimus, quod nutlus ludex publicus, nee Dux, neque Comes aut quislibet exjudiciaria poteslate, ipfos super pojfefsionibus juri forenfi ipforum Civitatis fubjacentibus , & in aliis caujis secularisms quibuscunque. nisi cor am Aduocato uel fuo ludice fubflituto, in palatio Doming Abbatiffe & prtfente Domina Abbatijfa, poterit aliquatenus convenire. Prœterea proferi- ptio Advocati Ducis Comitis <vel alterius ludicis , raiione fudieii cujuscunque ipforum civium, intrare nondebet *velat- tingere Civitatem. ipforum etiam Quit as tali jure & libertate uti debet: videlicet quod quicunque extraneus fervilis condi tion.!s apradiftis Civibus recipitur inConci<vem1 si idem per Ipaciumunius dnni, fine inpetithne &'repetition domini fui in diSorum Civium civitate commoratur, ita si ipfum dominus feit in Oppido residentem, deinceps liber &* folutus ab omni feruitio fui domini penitus permanebit. Si autem ab eodenu Cive recepto fervitium a fuo domino postulatur, ita tamen, si infra terminum iUius primi anni convincitur dt jure ad fer- witutem pertinente, quicquid Advocato de ipfo nomine fervi- tii dabitur, dominus in tertia parte penitus consensus esse tent- tur. Injuper * siproprius alicufus domini convtihs ad fern/i- tutem, in fapediftorum Civium moritur civitate: domino ter tia pars rerun mobilium cedet. Ita, si ibi carnaks beredes ejfe nndentur : finon, tune domino mt dittos mobilium assigns* tur. Item si aliquis homo adwoeatkius in ipforum ciintatt t#repdens, Adi/ocato de fuapersona, a!iquod fervitium fa.

Aim 3 cere

■ - - — - ■ - i ■ . i ——au i mmmmm

ctre non tenetur, Si autem idem homo advocaticius rviam car- nis ingreffus suit universe, Ecclefu ad quam fpeftare videtur, quicquid iuris eadem Eeclefia in ipjo vel in bis qui funt ejusdem conditions baberevidetury dabitur fine dolo. Quicunque etiam aliquod prœdium ad forum pertinens eorundem civitatis , ra- tione emptionis vel bereditatis y perfpacium unius anni&uniw diet in quieta tenet pojjestone , ita fi infra terminum pr*di8um secundum iuris formam non contradicitur reclamando , ilio re~ clamante in pro<vincia existente, de cetero id pradium pacifice poffidebit. Nuttus etiam miles nee monaebus, prtdium aliquod in Civitate prsdiQorum Civium bereditatorio iure acquirers poterit nee tenere. Et fi aliquod pradium alicui Canobio <vel aliis perjonis religiofis dabitur propter Deum , infra terminum unius anni "vendere tenentur/ quod fi facere neglexerint, tie tune proprietas ejusdem pradii ad beredes proximos tradentis fuccedet libere & quiete. Quicunque etiam puer, cum rebus propriis a fuis parentibus feparatus, fine carnali berede de bac luce emigrabit, eadem her edit as in patrem vel in matrem cadet evidenter. Si autem ibi parentes effe non videntur, tune in proximum beredemy five ille fit ex parte patris five matris, de iure cadet her edit at antedida. PrtdiBa omnia & fingula, oh favorem Civitatis & Civium Lindaugenfium, confirmamus & roboramus in perpetuum duratura. In cuius rei testimonium prtfens feriptum SigiUi noftri munimine iuffimus roborari. Da tum apudNurinbercb V* Nonas Martii Indidtione tertia, Anno Domini MCQLXX quinto, Regni vet onoHri anno fecundo.

Haste-

Hactenus Diploma Rudolphi Imperatoris. Non verecun- datus quidem est Hyperaspista iHudcalumniari, quad (ub&ob- reptitic impetratum, imo quasi moxdenuo irritum fucritred- ditum. Sed inproba calumnia non raeretur responsura. Ali- quid scilicetPrivilegio istocontineri, quod legitimisCcenobii juribus vel tantillum detrahat, aut quod ullo verbulo diserte ablmperatore irthoc revocatum sit, non potuit iniquus Hy peraspista probare. Nihil reperit quod vel coloreiu calumniæ faceret, praeter supposititium Ludovicianum Diploma. Et tamen nee ibi quidem reapse invenias aliquid huic Rudol- phino adversum. Quid quod idem Hyperaspista non erubuit ex ipso illo Diplomate , pro ea qua valuit improbi ingenii so- lertia, Ccenobiale in Urbem, quam Imperialem efie aperte pronunciat Imperator , dominium exsculpere? Usque adeo periit fronsde rebus, ceu Hie olim loquebatur. Non fert in- stitutum ineptias istas hie perstringere. Sed & nemo non abs- que ullo monitore videt Sc Diplomatis robur pro astruenda Ur- bis dignitate, hi. Cœnobialium calumniatorum iniquitatem.