Capvt VI.

Ludovkum Pii filium nec fuijse nec audiijfe, vivo quidem

Lotbarii filie Ludovico, Imperatortnti proptereaque Diploma

illad Cœnobiale non ejje Ludovici illius, astruitur

contra Hyptralpistas.

NEc Lotharii silium nec Pium Ludovicumcondidlsse Cœno biale Diploma, demonstravimus. Quin imo habemus aslentientem ipsum Diplomatis istius Hypenspistam. Hacte- nus itaque confecta res est. Sed novum quid commentus est Vindex ille: nempedeberi DiplomaLudovico Pii& filio&in Germania succeflTori. Hunc enim etiarn Imperatorem fuissc & audiisse , hujusque rebus Diplomatibus omnia convenire. Qui ante ilium aperte hoc asseruerit, forte ne^mo reperitur. Nemo certe illud conatus est orbi persuadere. Hic autem magno id studio agit, a /. usque 4. adcapituprims finem. Quan- tumvis autem traxerit ille rortatiis nonnullos in lententiam, vel saltim dubios reddiderit; mihi tamen pridem visus est la- terem lavisse, & perdidisse oleum atque operam. Idqueadeo nunc luce meridiana clarius, ut ita loquar, ostendam; hac vice probaturus, Pii istum filium nec fuilsenec appellatum olim a quoquam Imperatorem, saltim quamdiu suit in vivis Lotharii filius.

Prius vero quam ad rem ipsam aggrediamur, dicendum aliquid fuerit de Ludovici Lotharii filii obitu, &t in defuncti ditionem atque adeo &c in Imperatoriam dignitatem jure Lu- dovici Germanici nostri. Igitur illi quidem Lotharii filio, de Italiæ &c Imperatorii muneris possessione, a quoquam dum vi- veret litem esse motara, nullo vetere documento probare est. Inter Ludovicum certe ilium Imperatorem Sc nostrum Ger- manicum convenit tandem optime. Quod utique manifestum.

est

est rel ex e» , quod anno 74 factum hisce verbis memorant Annales Francici. Rex Hludovicus in Hebdomade Pafchali Ful- denfe monasterium petiit causa orationis, ejr inde reversus genera* lcm habuit conventum in villa Tribuere. Inde in Italian* per Al. fes Noricar transient cum Hludovico nepote fito ejr Ioanne Romans Pontifice, baud procul ah urbe Verona, colloquium habuit. De obitu Ludovici illius Imperatoris, deque po!t secutis ita brevi- ter memorat Gotfridus Viterbiensis, homo non Germanus fed Itatus p.466. edit. Pistorianae: Anno ab incarnatione "Domini 874 Ludovicut suavijstmus Imperator ultimum diem clau fit anno 15) Impe- riisui. Eodem anno Carolus patruus ejus senior, Occident alls Fran* cu rex, cum suis Francigenis Romam veniens Impcrium a Romanis, ut dicitur, pecunia impetravit. Non multo post frat er ejus Ludovi cut Rex Germanorum & Bavarorum in castro fito Franconefurt diem obiit. Verum uc pleraque alia Gotfridi ita & hoc «fcvgoy est, & ex parte falsum. Obiit enim Ludovicus Imperator anno 75, eodemque anno Carolus Romæ Imperator suit dictus a Joanne Papa, suit etiam non senior fed junior natu Impe ratoris defunsti patruus. Rectius omnia referunt Annales Fuldenses, ad annum scilicet 87s hoc modo : Mense August» Hex Hludovvicus cum filiis & fidelibm suis colloquium habuit in villa Tribuere. Interea Hludovvicus Italia Imperator obiit: cujus corpus translatum Mediolani in basilica S. Ambrofii fepultum cH. £}uod cum Carolus Gallu tyrannus comptrijset, iHico regnum Italic invasit & omncs thesauros quos invenire potuit unca manu collegit. Vnde Hludovicus Rex iratus Karlmannum cum exercitu per Bajoa- riam destinavit in Italiam, Ipse vero t junffo sibi aquivoco suoy cum manu valida regnum Karoli ingrejsus eft,, */ eum de Italia txire compelleret. Exercitus autem qui Regem fequebatttr ver. Jits ad prddam , cuntta qux invenit diripuit atque vastavit. Karo- Im vero audit 0 Karlmanni advent u in Italiam': primo clau (is Al. fium fe defendere oititur, fed nihil prosicit. Carlwannus enim loca

arcej/n*

«^^*^** .■■Mi ■ -- , . m .... . . , i mmmm ■ m m ■ I—M1^—i—^»^W-^

Accejsu difficilia cum suit pr&occupavit. Jlle autem dum nego- tiunt ferro decemendum timuifjit ( eft enim iepore timidior) ad cal- liditatem solitam convertitur. Nam attrum & ar gent urn gcmma-s- que pretibfas infinite multitudinis Carlmanno obtulit, ut eumfibi p/a- 'care tjr apaterna fidelitate segregate potuiffet: juravitquc fcde Ita lia cito exiturum , ejr Hlu'dovvici srairis fui judicio Mud regnum difronendum fervaturum, ft Car I mar/n us inde difcederet. guo indc difcedente% ejr promijjtonibus illius credente , ilie quacunque pollicitus eft mentitur, ejr quanta fotuit i>c loci t ate Rom am prof eft us eftt omnemque Senatum populi Rohiahi pecuhia snore lugurthino corrupts, sibique sociavit: it a "ut etiamloannes Papa votis ejus annuens, 'corona sapiti ejus impojit* , eum Imp et at dr cm O" August urn appellare prtct- ftjset. Proximo anno fie nafranf, de Catolo Calvo jam ex Its* lia in Galliam reverso: Plurima et'tam intredibilia se contra H/«- dowicum Regem ejr regnum illius fafturum effe minatus e#. Denique inter cat er a j aft ant U Jua verba dixijse fertur , fe Pttntam multitudinem de diver ft s locis congregaturum, ut Rhcnofluminc Mb equis exhausto, ipfe per art dum ah eum ejusdem fluminis ejset tran-^ fiturus, totumque Hludovvici regnum vast at ur us. Cujus mina fa~ cittime fedata sunt. Nam Hludowico suum exercitum congrt- gante. Me timore pert err it us le gat os mi fit, pacemque petiit. Cum- que nuntii ex utraque parse Capius directi eos pactficare studuis- sent, Hludovvicus dgrotare capit, & crefeente quotidie infirmi- fate, FCalend. Septemb. in palatioFranconofurt diem ultimumclau- sit, Hæc Annales. Quæ nobis nunc suffkiunt: quoniam ex- tremum fatum etiam nostri Ludovici Germanici jam narra- verunt: quæ post autem contigerint scire nostra nunc haud refert. Id vero jam est rnanifestum, ab Augusto usque circi- ter mense anni Christiani Octingentefimi septuagesimi quints, morte Ludovici Lotharii filii, Imperialem dignitatem cæpiste vacare, Sc studuisse Germanicum nostrum Ludovicum illi sibi vindicandæ, non tamen factum voti compotem, fed a

Joan-

Joanne Papa Carolum Ludovici nostri fratrem esse corona- tuna Imperatorem, nostro sequence anno septuagefimo sexto v Kal. Septembris Francofurti in Germania defuncto. Quin jure ipsidebuerit Imperatoria dignitas, non equidemdubiro. Etenim impctraverat Carohis Magnus jus aliquod hæredita- rium ad Imperiale munus; eaque racione ab Caroload Ludc- viaimPium, ab hoc adLotharium, ab illodeniquead filium Ludovicum hactenus illud pervenerat. Inter hæredes autem Ludovici hujus noster utique erat proximus: inter patruos scilicet natu major. Romanorum Paparum jus eligendi igno- rabatur tumadhuc, cæpitqueprimumcumCarcloCalvo. Id quod multis demonstravimus /. de Germancrum Imperio Rtr- mano cap. Vll. Jure igitur subnixus quidcm suit, dum vive- ret Ludovicus noiter Imperatorio titulo utendi. Fecerit au tem ipse nee ne, hactenus mihi est incompertum: quoniam uti paulo post apparebit, supersunt Charts duæ Fuldenses quæ ultimo vitæ anno Ludovicum nostrum Imperatorem usurpant, nullum autem præterea ex omni illo aevo Impera- torii tituli exstat documentum. Ipsummet sane nostrum Lu dovicum abstinuisle a titulo illo , indicat liquido Laurisha- mense Diploma ultimo loco a nobisproductum, mense scili cet Majo latum, vix trimestri ante obitum spacio. Verosimile etiam id facit, quod filius ipsiusCarolomannus, etfipulso jam & mortuo Calvo, devicta Italia anno Christiano dccclxxviit, Johame Pap» sub custoiia retento , Optimates Romanorum sidelita- tem KArlmanno faetamento firmaverint (verba sunt Annalium) Regem Italiæ quidem se dixerit, non Imperatorem ta- mcn; quod Aventinus quoque observavit 1. 4. pag.441. Alie- nus certe suit Ludovicus noster, a vana ilia arrogantia, qua Carolum fratrem laborasse , liquet ex iis quæ Annales re- ferunt ad annum sexagefimum nonum & septuagesimum sex- tum , nisi sint calumniati. Quicquid vero hujus sit: five

L post

post defunctura Lotharii filium voluerit dici Imperator »o- ster Ludovicus, five non, nostra nihil nunc interest. Sufficit novisse, faltim antehac, 8c cumprimis anno sexagesimo sexto, quo Diploma creditur conditum , Imperatorio titulo non au- dire ilium solitum. Atque adeo id demum jam demonstra- bimus.

Igitur Ludovicum nostrum non dictum Iraperatoremv vivente quidem Lotharii filto , fed Regis nomine fuisie con- I. tentum , probatur PRIMO omnibus genuinis adhuc fuper- stitibus Diplomatibus. Produximus nos maprem in sidem & omnium oculis objecimus , integra feptemdecim : ab anno quinto Regni in Bajoaria ad tricesimum (eptimum usque Re- gni in Orientali Francia, h. e. ad ultimum pene finem vita?. In quibusutique omnibus nusquam Imperatoris, fed solo Re gis titulo, Ludovicus hie noster semetipsum fecit appellari.

Aliorum ejus Diplomatum memoria passim reperitur, ejusdem autem omnino notæ. Recitat enim præter ea quae tota jam allata sum, sex diplomatum Ludovici hujus Regis lummam Gewoldus five Hundius Tomo secundo pag. 365. Bernhardus Mallineroth Decanus Monasteriensis, vir utioue omnium Germaniæ antiquitatum curiosissimus & fidei opti- mæ indagator, præclaro suo de Archietmcellariis & Cancel!*. riU Saeri Imperii Romano-Germnnici opere, de Ludovico nostro agens ita scribit pag. 22: Anno regni (in Oriental! Francia icilicet) X&XII Baldrieus Abbas Ludovici Cancellarius reperitury apud Kleinsorgium in Chron. tVestpb. Ecclcs, in Diplomate gemino Corbcjenfibm ad Visurgim dato. Apud Aventinum duo extant hn- jus Ludovici Diplomata , feu verius fragment a corundem: quorum frius Regenbertus Diaeonus alt er urn Dominicus Notarius Radleiei <vke rtcognovit; hoc tertie, prtcedens quint odecimo regni ejua aa ms. Anno 2,6 regni ejusdem Regis Wiggarius Cancellarius refer* tury cujus vice liter at Ludovici t das as Monasterio Hervordiensi m

West-

,-"'

Westphalia , Albertus Subdiaconus signavit. Extant^ liter* itU in Archivo Abbatia praditf*. In longe eruditiffimis Monumen- tis Paderbomensibus secundae editionis, ad Monumentum Ra- mæ, Illustrissimus atque incomparabilis Princeps Autor n. 2. hisce verbis commentatur: In diplomate Ludovici Germani* Re gis ejr Caroli M. nepotis anno XXXIII regni ejus in Orientali Fran- cia , date Hervvordenfi Monasterio , eo loco qui hodie Werna appel- latur. Ratpertus S. Galli monachus in libro de Origine & Cajibus S. Galli cap. g. tomo 1 Alemannicorum Goldafli, ita lo quitur. Interea contigit Hludovvicum piijfimum Regent publice placitum fuum habere in villa qua dicitur Vlma, prafentibus filiis fuis aliisque Regni fui Principibus. &*. Rex ambarum partium cum confriccrct unit at em , fe fe hoc potto interpo/uit medium , atque in femes omne negocium ajjumens , cum manu fua potestative res pra- dictas ad Epifcopatum contradidit: atque cum ipfa manu fimiliter potestative ab Epifcopis Monasteriumabftulit: pcnitusque diremit ita, ut deinceps nullam potestatem Epifcopi in rebus ejusdem Monasterii baberent, neque in cenfu neque in ulla alia causa, prater Jfiritalis tantummodi Epifcopalis officii dignitatem, fed pur a mente ex hoc & deinceps licentiam haberent Monachi eidemjervire, nullique feculari potestati nisi foils Regibus fubjacerent. Idem Ratpertus sub finem ejusdem capitis: His ita a clemente Rege omnium consenfu com- positU^ jujfit idem Rex fua autforitatis praceptum utrique parti ad ferpetuamconfirmationem istius paftistatim in prafenti confer ibi &c. tune demum CanceUario pracepit in legitimis cart is conferibere pra- fati patti confirmationem, & cum precept a fuijfenty propria man us auftoritate eas confirmans , unam Epifcopo cum fuis, aliamque Ab- bati Monachisque contradidit. rjrc. Praterea Rex piijfimus Hludo- wicus ft at im jujfit Monachis fieri aliam chart am firmijfim* emuni- tatis y ut post Grimaldum deinceps potestatem in perpetuum habe- rent eligendi sibi Abbatis y nullique hominum nisi foils Regibus fub jacerent. Bartholomaeus Schobingcrus, vir antiquitatum fa- • JL 2 crarura

4

.*

crarum & civilium utique perquara peritus, in suis ad Joa- chimi Vadiani libros dc Collegiis dr MonastcriisGermanUveteri* but Additionibus, apud Goldastum Tomo III Rerum Ale* mannicarum pag. no , cum nonnulla dixisset de illo Diplo* mate quo Ludovicus Germanicus Tigud instituit Sanctimo- nialium cœnobium , quæ jam capite iv pag. f 9 alsata sunt, addir. idem anno Regni ejus vicefimo sexto Chanam curtint, qud in sago Thuregienfi est monialibus Tigurinis donavit. Idem Ludovicus anno regni ejus XXXIII Orienta/is Francia, eandem immunitatem eonfirmavit ad preces Hemma conjugis sttay qu& filium Bertham Hil- degarda des unit a eidem monasterio prafecit. Idem Ludovicus Senior Car oli CraJJtpater, face Hum S.Petri in viSa Zurich eximiisrtdittbus donatum* in beneficium BartoU Presbyteroqui Hildegarda filUfideli ministerioservieraty concejjtt. Huic sacello cafellas duas vallis Fro nt <e conjunxit in lock nommatis Burgala Sylinay cum mancifiit, deci- t//is, terris cultu dr incultis. Donavit ea conditione, ut eo mortu» rerpradi&a ad prim memorati monafierii usum dr pojsejfionem rever- terentur. fail a est hac don at to anno regni LudoviciXXV in Orien tals Francia. Postrcmo inter monumenta Laurishamensia, addita elegantiffimo Commentariolo Marquardi Freheri, in Antiquitatum Germantcarum notitia nemini secundi, De Lu- podunot pag.23.memoratur Confirmatorium DiplomaLudo- vici Regis, anno xxiv regni in Oriental! Francia Francofurti confectum.

Præter septendecim igitur a me in medium allatas, fupcr- funt non nisi Regem Ludovicum nostrum agnoscentes litsræ, teste quidem Hundio sex, Mallencrotbo quinque, Ulustrissimo Principe Paderbornensi una» Ratperto monacho S.Galli tesle tres, totidemBartholomæoSchobingero, &unadeniquereste Frehero. Ac proinde hactenus numerari a me poterunt, ad septemdecim priora mea , Diplomata novendecim. Qyæ summa facit Diplomata triginta sex.

Indubie

Indubie Wangenereckius cum Sociis omnetn lapidem movit, quo invenirec etiam fuæ sententiae favens Diploma. Sed frustra eos»laborasse res loquitur: non enim ullum ab iis allatum est, Vt proinde secure possim equidem ad omnia omnino Ludovici hujus Regis diplomat a provocare. Certe ad ipsura ultimum usque vitæ annum res plana 5c confecta est, vel ex iis quorum mentionem fecimus diplomatibus.

Largo tamen fudore effuso vifi fibi sum Vindices repe- risse tandem aliquid non quod pueri in faba. Martinum enim Crufium Annalium Suevicorum I. i. p. a. cap, 11, fits que codicis foL 16. testari, tale Privilegium Essoni Curienfi Epifcopo esle concessum. Lttdovicus ordinante providentia Imperator Augtt- fius HI Rcgni sui in Orientali Francia concejfit EjfoniEpifcopo Cu rienfi (ut & Viftori sacluni ) ut nemo ad ipfius Episcopate minijle- rium per agendum succejsoribusque ullum impedimentum afferat; fed habeant (ficut per patris ejus aucloritatem concejsum cB ) secundum Canonic am institutionem plenam minister'ti Jui potejlatemT per mo- vaster ia in Parochiasua SedU confistentia , & super Presbyteros ordi- nandos , & super decimas secundum canonicam jusfionem dijponen- iat &c. InStratburg VIII. Kai. Aug. Imperii IX Domini DCCCXLIX anno. Indubie autem ammo uesperabundo hoc quidem in medium attulerunt boni Vindices. Non indoctos enim, fi- mul vero & summeindustrio3, satis esle probaveronr. Saitim jaitur nihil melius ipsis ad manum suit, quod vel in speciem poruerit adduci pro Ludovico Germanico Imperatore: nee tamen ut viris doctis potuit non subolere hujus quidem Cru- stani testimonii ineptitudo, utpote cum fan* nihil hie sit in- venire. A Ludovico Lotharii hlio non else quicquid hujus est Privilegii, fatemur. Non illo quidem Vindicum argu- mento moti, quod ille Lotharii filius anno port octingente- simum quadrageflmo nono Argentina^ utpote inGermania, nihil habucrit juris: hoc enim est ineptum, quandoquidem

L j tune

tune temporis Argentina suit in ditione Lotharii, qui rilium hunc suum anno 43 consortem fecit regnandi. Vt nee illo, quod annus isle scculi octingentesimus quadragefimus nonus haud nonu? fed sextus Ludovico fuerit: cum enim in Cru- sianis illis omnia Tint tuibata, non est cur adductano ibi nume- rorum rationem vel tantillum attendamus. Quoniam autem menrio fit Regni in Orientali Francia, in qua non Lothario aut ejusfiliofcd soli Ludovico Germanico jus suit, haudpotest quicquid hujus est nifi a solo hoc Ludovico profectum esle. Verum enimvero in illius ditionem Argentina demum per- venit anno Christi dccclxx , facta divisione Lotharingici Re gni cum fratre Carolo Calvo, illius anni vi Id. Aug. Id quod quandoquidem clarisiimum est ex iis quæ Of ere de rinibm im- perii Germanki cap. VIJ. docuimU9, nihil attinet hoc loco ire- rum ostendere. Illo autem septuagesimo seculi anno jam annum tricefimum regiae suæ in Orientali Francia potestatis numerabat Germanicus Ludovicus, non autem duntaxat no- num. Adhoc, quid tandem verba ilia sibi volunt: Imperator Augustus III Regni fui in Orientali Francia? An Ludovicus Ger manicus suit Imperator id nominis tertius? An Regni in Orientali Francia quisquam aliquando audiit Imperator? Somniis profecto & deliriis hæc nemo veterum ævi rerum peritus non accensuerit. Non sane dubito , sibimetipfis non satis feeiise Socios: atque adeo ex trepidatione effusa ilia verba: 2fcatm toiv nidjt so fool $u Zinbato alt ju gljur / t>te privile^ia solUn feinem jfperrn fatter Ludovico Pio jufc&rei&en / unb tie VcnCrusio angegebene3o^rja^ 84 8 fur ijjrfaiti fatten. Quamvis nunquam Ludovicus Pius annos regni in Orientali Francia so- leat numerare , ac proinde haecCrufiana illi nequeant tribui: justius autem potissima Ccenobialis Diplomatis ad ilium per- tineant, ceu jam turn demonstravimus.

Primum igitur nostrum argumentum , quo negavimus

Ludo-

LudovicumGermanicum, vivo saltim Lotharii silio Ludovico, Imperatoria tituiura usurpasle, firmum atque invictum est. Addcmus ALTERVM ejusdem roboris. Quæ nempe isthac \\m tempestate a Notariis confectae sunt tabulae, illae non agno- scunt Pit filium Imperatorem , vivo adhuc Lotharii silio, fed duntaxat Regem. Integram earum centuriam inferuit Goi- dastus Tomo II Serif torum Kerum Alemannicarum , præcipue ad S.Galli monallenumpertinentium. Interillas variæquidem reperiuntur Ludovico regente scriptas: in nullis autem Im- peratorius titulus comparer. Vindex tamen Cœnobii non dubitavit ex libcllo irthoc promere quinquagesimam quin- tam in sui asserti confirmationem. Ubi ita scriptum. Egoita- que indigntu monathus Eccho rogatus seripfi & sttbfcriffi. Notavi diem Luna XIII KaL Ian. anno XXVIUI Regni Hludovici Impera- torit & sab Hudobucho Comite. Ex libro item Traditionum S. Galli. Vbi Kisa semina quxdam tradit ad monasterium S.Gaflr, quie- quid in loco Snerfiveng pojfidebat sub censu quatuor denariorum ejrc. Act urn in BrunbinnctLu die Dominica. Ego Erimbroch Subd. serif si fjr sub/crips sub Geroldo Comite anno XXVII Hludovici Imp er at or is, Utraroque hanc chartam negat Vindex convenire Ludovico Pio, quoniam scHicet ille non regnaverit tot annos: rereren- das itaque illas ad Ludovicum Germanicum, eumque Impe racorem esse appellatum. Frustra autem etiam hie inclustriam foam Vindex exercuit, Diserteenim de Ludovico Pio Nkbar- dus fine k i» Imperiale nomen per annos ftptem & viginti, & per me»/es sex obtinuit. Potuit itaque recte charta confki Pii 1m- peratorisanno non tantum vkesimo septimo sed etiam octavo. Qtiidni vero mendosu* sit numerus xxviw, fcFibendumquc vel xxviii vel xxvu I Talia certe menda occurrunt pattim in finite.

Reperiuntur autem variæ charræ veteres etiam apudjoa-

chanum Vadianunv in præclaris e;as iibris de CoUegik & At*.

naflerii*

nastcriis Gerrnama veteribtts, quos itidem Tertio Tomo AJe- mannicarumrerumGoldastusinseruit. Subscriptum quideai habent Ludovici nostri nomenfed nonalio qu.im Regis titulo. Vidcri potest pag. 46.49. 51. 54.61. Quarumchartaium ul tima scriptaest 3.Kal.JuJ. anno Ludovici xxxvatque adcopaulo ante obitum Ludovici Lotharii filii Imperatoris. Id quodcunt- primis meretur hic attendi.

Inter roonumenta porro antiqua quæ Part/ prim* Origi- num Palatinarttm addidit Marquardus Freherus, pag. 32. editio- nis keratae, inhunc modum subscriptum eft Chartæ donatio ns Ansfridi Comitis Palatii: Aclum publice in monasterio Lau- rishamy anno incarnationis Dominica MCCCLXI1 (scribendum autem omnino dccclxvi) rcgni Ludovici Regis XXVI. Sub- jungitur alia Charta Donationis fed fine mutila, ita autem definens: Attum loco tempore & die quo supra. Additur U. Præ- staria, quam vocant, itidem mutila. Quæ finitur hisce ver« bis: Data praftaria die dr tempore quo supra. Ex quibus mani- festum est , ipso anno regni 26, quo Hyperaspista Diploma vult esse conditum, Ludovicum Germanicum non Imperav torio fed Regio cognomento in publicis Notariorum chartis esse nuncupatum. Adhoc idem Freherus, inter monumenta {uoLupodunoadfcQz, habet chartam aliquamTraditionis, ut, vocarunt, ab Ermenrico Notario subscriptam, quæ ita finit: Asia est bac Traditio in ipso loco Wisont erst arga , sub die octavo ldut Decembris , Anno ab incarnatione Domini DCCCLXF1II Indi es ione decima, regnant e Domino Ludovico Rege super Orient ales regio ns, Anno XXril Regni ejus.

Joannes porro Pistorius in Tomum tertium soriptorum veterum Germanicorum libros tres Traditionum five Anttqui- tatum Puldensium conjecit. In cujus libro primo 8c secundo quamplures tales chartæ reperiuntur. Omnessuntscriptæ re- Snante Ludovico nostro, rege Orientalium Francorum. Videa-

cur

tur pag.484.48s.486.487.488.489. libriprimi: ut&secundi libripag.495.496.498. Item$2Sij3°»f3M53'f43'f44-f48. Se sequences usque 553. icerum a pag. 557. usque 570. Qua septuagefima pagina quæ comineturTraditio hanc habet sub- scriptionem : Faff a eH autem Traditions chartula anno dominie* incarnations D CCCLXXIV, Indiffione seftima, regni autem Ludo vici glorio/ijpmi regk anno XXXIV. Salcim igitur usque ad ilium annum , inter tarn mulcas charcas veteres, nulla Imperato- riumnomenLudoviconostroattribute; acproindesalcimhac- tenus non audivit ille Imperator. Inter eas imo tres reperiun- turipso anno XXVI Regni & Christi anno LXVI scriptæ, quo ^indaviensc Diploma conscriptum esse credi voluit Hjper- aspista. Una legitur 1.1. pag.289. duæ 1.2.pag. 56f he 5 69.

Cœterum pag. tamen 71 binae exstant chartæ: quarum prima hanc præ se fert'substrlptionem: Jiff a tff hae chat- tula traditions in monasterio fulda anno Dominic* incarnationit DCCCXXVI. Indiffione IX, anno XXXV Ludowici Imperatoris menfi Fcbruario die XIV menfis ejusdcm. In Posteriori ita subscri pt urn est: Faff a eft bxc tradition» chartula in monajlcrio Fulda, anno Dominie* incarnations D CCC LXXVl Indiffione offava\ anno XXXVI Hludovici Imferatorit, mtnfe Julio, die XXIIf. Hafe duæ chartæ ab omnibus aliis plurimum utique differunt: ut- pote quæ solæ Hludovicum Germanicum, (ilium enim signi- ficari, indicat Sc Christi & Ludovici regni annorum nume- rus) agnosennt ImperatOrem. Nee tamen earuro rides video qui jure possit vocari in dubium , modo a mendrs purgen- tur. Et vero in priore omnino sont Ludovico tribuendi anni XXXVI, quoniam LXXVI numerantur post octingentefimum anni Dominici, hi autem semper in hisee Traditionum chas sis solent ita convenire, quasi annus quadragestmus primus Christi fuerit regni Ludovici primus. Id quod observans etiamPistoriu9, monuit in margine, scribendum XXXVI. In

M poste-

mm tin ~ . i ■ i i- — *- r~

posteriore indictionis annus itidem nuracrandus est nonus ut in priore: quia Chrirti LXXIV suit Indictio octava, ceu liquet ex pag. f 70. Quantum vis autem diver fae Ant hae chartæ ab omnibus prioribus usque adeo numercsw, non turbare tamen nos possunt, auc Ccenobiale diploma adju- vare: quoniam utraque confecta est defuncto jam turn Ludo* vico Imperatore Lotharu filio, atque illotempore, quo Im* peratoria dignitas jure debebacur uni Ludovico nostro Ger- manico. Nee tamen chartæ hæ idoneae sunt doccre, ipsum- niet Ludovicum Imperatorio se titulo jactitasse. Sed factum id est tantum a tabellione , ex aliqua singulari erga Regem suum pietate. Ut saepe solent privatorum hominum in do* minos suos studia luxuriare circa titulos eorum quibus fa- vent. Fuldenfium fane in Ludovicum favorem singularem» ut odium Caroli Calvi, etiam Annales produnt, cumpri- mis in narratione rerum anni septuagesimi quinti sexti U septimi. Mirum vero nifi cum tripudio hasce chartas exee- piffent Vindices si observaisent. Fugerunt tamen iollicitam illorum industriam: quamvis jam rum Goldastus in sua Mt- flieatione fro Imferio tap. 26. fug. a.70 illas Gretzero oppo» fuisset. j^v-

III. Set* a'tcro et'im argumento satis confirmato, ad TER- 'TIVM pergemus. Est autem hoc: quod in nullo indubio- jum monurnentorum illius ævi, quamvis res Ludovici no- stri cum cura memorent, Imperatorio titulo honoretur Ger manicus , etiam mortuo Lotharii filio, fed tantum Regio. Id ipsum quam opn'me docent Fuidenses Annales. Non sunt illi quidem auctoris unius: qui tamen res Ludovici nostri, saltim potissimas , attinent illos a coævo aliquo con- (criptos else, non obscurum utique est ex clausula narrationis eorum quae anno septuagefimo quinto sunt gesta. gui*i m- '^\ill»l^0Xi»€rtMmn<mbaimlM9r€msmberetKlfti. Mtlittscmm

—I 1 1 rr—m- -

dt tacere quam sals* loqui. De Caroli etiam Calvi arrogantia disserens anno proximo, utitur illis verbis ferhtbetur U fertur. Hue pertinet anno f 3 sub finem t» hattenu*. In illis autem Annalibus per omnes annos usque ad obitum Ludovicua noster tantum Rex ufurpatur, Imperator nunquam. Exstac porro inter tabulas Hamburgenfis Ecclesiæ, a Lindenbrogio editas bulla Nicolai primi Papa?, scripta anno Pontificatus quinto , de monasterio Ramislao: in quo a Papa illo Ludo» vicus noster sæpisiime Rex nunquam autem Imperator ap- pellatur. Ejuadem præterea Nicolai aetate (sedit autem ab anno 858 in annum usque 858» atque adeo tune etiam cum Diploma Lindaviense auctor voluit else conditum ) formula, ilia Litaniae, five precum solemnium, Germaniae nostræ tum communium, in usu publico sacro suit, quam Goldastus scriptoribus Rerum Alemannicarura antiquis inseruit, legi- Curque hodie Tonto II pag. 136. In ea autem primo quidem loco ad illud Exaudi Chfifie respondetur, Nicolao summo Pontifici & universals Pap/t vita. Ad idem Exaudi Christe Respondetur se- cundo: Hludovico a Deo eormato magno & j/acifico Regi vita dr vi- Sforia. Tertio ad ExaudiChr'tfle respondetur: Hemm&reginAwstra vita. Quarto itidem ad Exaudi Christe Respondetur: Nobilis- (ima pro/i Regali vita. In Historia porro vitae Anscharii quam Rembertus Ludovico nostro coævus confcripsit, frequens fie mentio illius Ludovici Germanici, non alio autem quam Regis titulo. In Capitulis præterea Caroli Calvi, quae fin* gulari libro , decus Jesuiticæ Societatis doctrina Sc candore præstans jacobus Sirmondus Parifiis anno 23 edidic, passim multa occurrunt ad Ludovicum nostrum pertinentia t nun quam camen alio quam Regis titulo appellatum. Videantuc præ aliis pag. 167. epistola Epilcoporum Remenfis & Rhoto- magenfit dioeusis ad Ludovicum nostrum scripta anno 8f8 perquam profecto infignis: pag. 207 Capitula Synodi Me-

M 2 tensif

tenfis de indulgentia Ludovici Regis condita anno 8£9. Pig* 221.229.138. 295.351. 356. Ubi non privata fed publica acta continentur. Cumorimis observatu digna est quæ pag, 33s recenseturPactioAquisgranensis, instituraanno 870 inter Lu? dovicum nostrum & Carolum , quam Aubertus quoque Mi- ræus Codici Donationum piarum inseruit, idque propter for mulas juramentorum quibu9 utrinque ufi funt legari Regii. lantfridusComes (verba funt Pactionis) ex parte Hludovvici Xegit: Sic promts to ego ex parte Seniorumet', quod Senior meus Hlu- dovvicus Rexfratri fuo Karo/o de regno Hlatarii RegJs sonfentit hu- hre&c. Omnino autem conjungenda fuerit Diiiifio regniL* tharti eodem anno instituta, quam & Sirmondus & Miræus ediderunt. Inter gloriosos (verba funt) Reges Karolum & Hlttd* vicum suit hue dfrifio regni fait* in Procojpide super fiuvium Mo- stm. Nolo adjicere alia, ex tempestacis iJlius monumentis variorum auctorum pctita testimonia: ac proinde ne quidem Othfridi monachi S. Galli Evangelia Germanica lingua me- trice sine exemplo reddtta. Secure autem & optima fide (quoniamfortaffis citra jastantiæ notam poflimam*rmare,per- lustrata mini iila tantum non omnia haud ateijue cura ) pro- nuncio , in omnibus istis nusquam Ludovico nastro aliuo quam Rcgium tituium attribui.»-.. I nl .*vw- \\w<,-.?. >. ^ %rf*\ Pari fide parique securitate profiteer idem , de omni bus monumentis usque ad seculum undecimum five annum

IV. Dominicum millesimum. Quod pro Argumento QVARTO jure utique optimo haberi potest. Accedir enira ad Tertium argumentum centum triginta amplius annorum! spacium. Interca autem temporis conscripta funt varia, quorum bona faltim pars etiamnum in manibus. Nolo ex singulis anxie testimonia congerere. AUnum pro omnibus ex Historicis quidem sit Regmonis, doctislimi he religiosissimi Prumiensis Abbatis, cujus Chronicon desinit in Dominico anno non-

* ti) •! - »'• gentc-

*•+ ,">'■■

■ — ■ ■ ■

gcntcfimo sexagefimo septimo. Qui cum omnia Ludovici nostri fuisset persecutus mortem ejushoc elogioornavit. Anno Dominie* incarnation* DCCCLXXTI, LVDOV1CVS REX apud Franconefurt pal at turn diem clausit extremism V Calendar Septem- bris: sepultuf eft in monafterio fantfi N/tzar it- quod Lorasham nun-' cupntur. suit autem iste Princeps thriftianisitmus, side Catholi- cus: non filum fecularibm verum ttiam ecclesiastic* disciplines sufficient er instruttut; qua religion* sunt ^ qua pacts, qua ju/titia, ardentiffimus executor; ingenio ca/lidijstmus , consilio provident ijsi- tmts , in dandis five subtrahend* publicis dignitatibus discretion* moderamme temper at o, in pralio vifforiosijsimus, armorum quam con- vrvtorum apparatus studiosior: cui maxima opes erant instrument* bellica: plus diligens ferri rigorem quam auri fulgorem: apud quern nemo inutilis valuit: in cujus oculis perraro ut His diftlicuit: quern nemo muneribus eorrumpere potuit: apud quern nullus per pe- cuniam ecclefiasticam five mundanam dignitatem obtinuity fed ma rts ecclesiam probis moribus & sanfta conversations i mundana de- voto servitio & stncera fidelitate. Habuit autem hie gloriosisitmus Jtex, cujus mem or i a in bencdi&ione eft, Reginam nomine Hemmam sibi inmatrimoniumjunffam: qua nobilis genere suit, fed quod ma- git laudandum , nobilitate mentis multo pra/tnntior* Ex qua tres siliot shfiepit, exteUentiJsima indolis, videlicet Carolomannum, Lu- dovicum & Carolum; qui felici forte post deceffism patris imperii moderati funt gubernaeula. Integrum istud elogium hie legi, duxi ex re futurum: quo appareat, Reginoni Ludowicum no strum ruisse fie satis notum. Vice refiquorum autem monu- mentorum esto Ludovici Germaniæ itidem Regis, nostri ex Arnolpho pronepotis,'diploma Brixinenfl Episcopatui con- cessum, anno 909, qui ab obfou nostri est tricefimus tertius. Tcstimonium utique omni mafus excepta'one. Reperitur il- lud integrum Tomo I Metropol. Salisburgensis pag. 469. Non tamen nisi ejus partem hue adferemus, tn nomine sanffa

M J drindi

ejr individu* Trmi tat if, divina favente dementia Rex. Noverint omnes in regno noftro circumquaque fide les, prafentes scilicet & ftf~ turi. guia vir venerabilis Meginbertus Smbianenfis EccUfu Epi* fcopus, qua eft construtfa in honorcm S. Cajpani Martyris^ nofiram adieus clementtorn, obtulit ntbis qutdam pracepta, in quilm cont't* nebatur, qualiter veneranda memorU antecejforcs noftri, Ludovicm Imperator, & xquivocus LFDOFICfS REX proavus noster, nee non etiam Arnolphus Imperator genitor nosier, pradiejam fedem & Ecclefiam cum omnibut ad earn pertinent thus propter malorum homi- num tergiversations sub illornm defensione dr eminutionis tuitionc roboraffent. &c. V. Pro QVINTO Argumento denique merito haben- dum illud , quod defuerit Ludovico nostro omnis non tan- turn vere justa caussa, fed etiam species ejus , Imperato- rium titulum usurpandi. Cum videlicet non fueric Prin- ceps vanus fed gravis & Justus, non porest non vero absimile vidcri, ilium , vivo adhuc in Italia Lotharii filio, Imperato- rio titulo superbiisse. Primo enim istud nomen iis tan turn convenit, quibus est aliquod jus inUrbem Romam & veteris Imperil Romani reliquias j soli autem inter Pii filios Lotha rio ejusque succeisoribus » ex pacto Virdunensi, omne illud jus atque adeo U. nomen lmperatorium ambo fratrum ultro concesserunt. Posterius factum else, usque est adeo notum, ut nee Vindex Cœnobitici diplomats negare id ausus fuerit; fed fit confessus p. 6 Qat in ter Virdunifd^en S&eilungber %i* tut etned $epfer$ fampt Italia Lothario uberfaflen foorfcen/ unfc auff fetnen ©ol)tt Ludovicum II fottmteu i|t. Existimat verp ille, Lotharii juri nihil derogatum a Ludovico si 5c ille impt- ratorem se vocaverit. Isthoc enim quo usus estLotharius in- telligendum esse de Imperatore Romanorum , quern sibi Lu- dovicus non arrogaverit. Sed dum ita quidem loquitur etiam sibimet ipfi contracUcit. Non alio scilicet titulo usus est Lo- vURi- thariua

i --■■•■■i ■ —- ■ ■ - - ''_

tharius quam Jmperatoris Augusts U vivo adhuc patrc Pio Sr postillam cum fratribus inicam transactionem. Non aliud illi concessum suit vel a Patre vel a fratribus. Nunquam addidit vocem Romanorum. Ad exemplum patris composuit titulum fuum filius Ludovicus II. Si dtulus ergo, quo ufi duo illi sunt

Eroprie fignificat Romanorum tmperatoremt utique eo ipso quo tiploma laudat conditorem Ludowicum Imperatorem Aug», stum, etiam ilium Romanorum Imperatorem delignavit. Plane enim idem ille quo Lotharius ejusque filius ufi sunt titulus compares in Diplomare, ne apice quidem mutato. Est au- tem præterea longe verissimum, ab Octaviano Augusto usque Imperatorem Augustus» esse nemincm appellatum , saltim ad diem extremum nostri Ludowici, nifi Romano Imperio præ- fecium. Vt alios nunc taceam priscos Imperatores, Caro ls Magnus Imperator audivit demum exquo Romæillud no- men est consecutus. Romanorum vocem lmperatorio non soli- tus est addere. Idem fecit Ludovicus Pius: quod vel ex ■His quæ adduximus capite Tertio Diplomatibus discere est.' Imo vero primus omnium r« Romanorum addidit Otto Ter- tius: ceu jampridem monuimusinAnnotatis adLampadium pag. 103. Idque factum esse æmulatione Cohstantinopolita- norura ejus tempestatis Cæsarum, indicavimus pag. 261. Si ergo Ludovicus Germanicus Imperatorem sese dixit Augustus», utique significavk feso Romanorum else Imperatorem. Hoc vero fuisset cum injuria con;jnstum in Lotharium fratrem ejusque filium Ludovicum, qui eo ipso tempore audierunt passim &c soli suntab omnibus nabiri Imperatores Augusts. Non potuit fane ignorare Germanicus notter morem lui aevi: quod Imperatoris Augusti cognomento solus tune audiret Ro manorum dvTOKftiTttf. Av», patris, fratris, nepotis ille titu lus , quidque ille significant, suit illi notisiimum. Soletipse noa alio iilos titulo honorare, quando indicai Romanorum

iUos

illos fuisse Imperatores. Ica fane loquuncur ilia quæ Capite quarto adduximus ejus Diplomata pag. 27. 30. 35. 38* Quae a quolibet hie possum conspici, ucalia adducere necessum non sit. Nemo illius tempestatis seriptorum alio lensu solet titulo Imperatork yel Augusti uti. Vt proinde hæc una turn flgnifkatio fuerit recepta. Juftissima profecto fuisser, illo Im- peratorio titulo usurpato , indignandi caussa præbita Lotha rio & Ludovico ejus filio, fratri quoque Carolo Calvo, imo U Romanis Pontificibus. Neque ill! salva dignitate sua potuis- sent hanemussitareinjuriam. In omnibus autemejusævimo-. numentis non legere est, super isthac re ullam institutam que- relam , ullam expostulationem. Quod ipsum certissimo est indicio, Ludovicum nostrum nullam ejusmodi culpam com- misisse.

Attamen cbjeceris fortafsis illud, quod Annales Ful- denses memorant de Carolo Calvo: etfi fugerit lynceos Vin- dicum oculos. Verba Annalium hæc sunc in narratione eo- rum quæ contigerunt anno DCCCLXIX. Carolus Calvus com- pert a Hludowiei fratrit fui infirmitate, regnum Hlutarii invasit& secundum libitum suum difposuit, at que ad se de eodem regno venire nolcntes publicis privatuque rebut privavit. <%ui etiam pravorum usus confilio in urbe Metenfi diadem a capiti fuo ah illius cwitat'«• Epifcopo imponi, &se lmperatorem & Augustum , quasi duo regna pofjejsurm, appellare prtcepit. Videtur sane hisce indicari, atfe- ctatum Carolo Imperatorium Augusti titulum, quum destitu- tus esset adhucomni Romanorum Imperio. Verum enimvero Carolum Metis appellatum Imperatoru nomine, aut ejus man- dato tale quid constitutum, putida eltcalumnia, Fuldæ credita tantum ex odio Caroli, quo monachos illos,certe horum An nalium autorem, tune flagrasse, jam ante ostendimus. Super- sont scilicet etiamnum Acta Integra Coronationis illius Me tcasts , edita loco tricefimo quinto in libro Capitnlorum CaroU

Cttivi

^

'■

"■— . ■■ —

Calvi ab harum rerum curiofissimo pariter ScdoctissimoPatrc Jacobo Sirmondo. Supersunt eodemin libro quæ hanc coro- nationem paulo post exceperunt Paclio Aquisgranensis U. Divijt» Regni Lotbarii: supersunt quamplura ejus ævi monuments Quod Carolus dictus tune temporis fuerit Imperatoris titulo. autquod ille mandaverit scseita appellari priusquam septuage- simo quinto anno Romaelmperator suit creatus a Joanne Papa & Romano populo , nusquamvel volavel vestigium apparer. Imo vero primum hunc luxalfe jus Imperil hereditarium, quod a Carolo Magno usque hactenus obtinuerant LudovicusPius Lotharius U Ludovicus secundus , indulta quasi Pontisici & Populo Romano nova eligendi Imperatoris potestate, agnovit ipsemet Onuphrius Panvinjus /. de Comitiis Imperatorik

**}*?• - • no j

Haec itaque fabula non est quod turbec assertionem no- stram de constante fignificatione tituliImperatoris Augusti. Edam vero omnibus post seculis manfit eadem fignificatio, &c manet hodieque; ac proinde solis ilia appellatio ab Ottone Magno usque Germaniæ Regibus folet attiibui: ex quo scilicet Get- mania perpetuam Imperii Romani administrandi potestatem consecuta est. Unus Alphonsus Catholicus dictus Hispaniae Rex, anno milleGmo centefimotrigefimo quinto, inConci- Ho Legione instituto , Imperatoris nomen decerni (ibi fecit', quod jirragonios Fa/cones Catalaunos Gallia par tern vetfigalet beneficiarios- que haberet. Quam rem narrat præstantisflmus Hispaniae re rum scriptor Joannes Mariana I. decimo e. 16. Verum ille nun* quam Augustus nee aithfa nuncupatus est lmperator fed addito Hijbania vocabulo. Quod ipsum nee Mariana dissimulat scri- ben9. Extant D. Bernhardi liter* ad Sancliam quam fororemvocat Imperatoris HifpanU , pracipua feeminam pietate virginemque. Extant etiam Pttri CLuniacenfts ad ipsum Ponttficem Romanum Inno- tent mm secundum litera hoc initio. lmperator HifpatlUS, magnut ♦ - N CbristU

Chrifliani populi Prittceps t devottu Majestati vtjtr* fittm. Omnes porro ejus successores , ctfi Ionge majore fuerint potcntia 8c lerrarum amplitudine, hanc Alphonfi infolentem superbiam improbarunr: eoque, ut recte dick Mariana, interHijpani* re- ges huic uni Imperatoru cognomen vmlg* dafttr.

Quin igitur Ludovico nostro nullum fuerit fas Impera- torium titulum ufurpandi, idque quandoquidem non nisi de- functo Ludovico Lotharii filio in Romanum Imperium a!iquid juris fuerit nactus, ptusquam satis utique ex iis quæ jam turn diximus est manifestum.

Rifu fane potius digna Cunt quam confutatione quæ Vin- dex adfert. Jmperatorem scilicet jure potuisse dlci Ludovi- cum, quia neminem habuk superiorem, & tam multa regna ac Principatus continuerit fua ditione. Ita enim omnes Re- ges, quibus lati funt regni fines, &qui primi runt inter suos, jure possint Imperatores dtci: quasi etiaro quisquam hacte- nus id fecisset vel post fecerir. Sed fit omnis Ludovici dido unius Oricntalis Franciæ Hmitibus atque adeo Rheno flumine claudebatur , quo tempore Diploma illud Coenobiale credi- . tur conditum; anno nempe demum feptuagesimo Lotharin- giæ regni accessit dimidium. Huic præterea Ludovico prae CaroloCalvo Imperil Romani vacui capeslendifuisse jus, ve- rum quidemest: fed neutiquam inde sequitur y fas fuissejara anno OCCCLXVH, vivo ac valente Lotharii filio Impera- tore, arque adeo ante ejus obttum integro nono anno, invo- lare in i> is dignitatem. Solere porro tune temporis quern Cæfarem dici more Romani Imperil prisco, ranquaro in spena certam fucceslionis, figmentum est Sc putidafabula. Non ex* cuftret quoque Ludovicum: utpote cum in Diplomate non Cdfttr fed hnperator Augufttu appelierur, quo titulo nee prisco a vo .ludiir quisquam nisi qui jam turn habenas Imperii Ro mans moderabatur.

Æque

Æque miserum est præsidium, quod ex Crantzii terbis, Tepetitis ex /. 2. Metropolis c. 10 Vindex collocar. Ilia ita sese habenr. Francorum historic ea gesta memorat in Francosordia anm Regis Ludovici XXXIV. £uem Annales antiqui Gefarem meant, no» quod Romanum aliquando administrarit Imperiumy fed qui* in divisions limit urn inter fratres hoe illi honoris gratia attribution est ttgnomen, quasi secundum a sratre Lothario Imperatore Augusta ge^ reret dignitatem. Solebant enim aliquot secuUs diti Cafares , qui sub primk Auguftti proximam tenerent administrationem. Nam Diodetianus commilitonem aliquando sum» Hereuleum Maximianum primo Qasarem postea creavit Augustum, Hæc quidem Cranciu», Verumenimvero in nullis Annalibus antiquis Latine exaratis, quorum tamen haud exiguus numerus hodie in manibus, Ca/ar est cognominatus Ludovicusnoster: fed a seculo usque undecimo apud paucos audiit Imperator, non ante tamen* De transactione porro quae instituta est anno OCCCXLIH Virduni inter fratres,Sc limitum divisione, varii soriptores nar- rant muita: quo&hic autem Crantzius habet apud neminem reperitur. Mera itaque est fabula, & neutiquam dignum, quod bene notari Vindex jubeat, commentum. Quamobrem rero nonnullis soriptoribus Ludovicus noster a seculo usque undecimo Imperator fuerit appellatus, id proximo capitedo- cebicur. Non ergo etiamhoc loco examinabimus quæ pag. 7 Vindex ex aliis quibusdam soriptoribusadducit testimonia, fed

P ^Quæ ejusdem paginæ §. 4 adfert itcruro Vindex, compe- tiisse Ludovico jus succedendi in vacuaro Imperii possessionem, U iniuriamilli faaam esse a Papa Joanne CaroIumCalvumad- mittente: illud ad rem nihil facere jam ante diximus. Nee enim fas efle, dignitatem & honores viventium invadere, in quorum res post obitum succedendi aliquod jus est, omnium ætatum gentiumquc communi est lege constitutum. Viyen-

N a tium

* ■■ i ii. ii i i

tium dies exfpectandus scilicet extremus, aut consensio acci- pienda. Quorum cum nihil fuerit Germanico nostro Ludo vico, summa injuria Imperatorium ille fibi nomen, superstite adhuc Lotharii filio, assumpfisser.

Ubi observandum fimul est, quamfcede fibimet ipfl Hy- peraspista Cœnobiticus contradixerit. Hoc paragrapho enim jus Imperatorii tituli dum arceslere conatur a successionis pro* ximo in Romanorumlmperium jure, utique agnofcit nomine Imperatorii significatum esse Romanorum Imperatorem: id quod racium esse, saepius antehac negaverat imo pernegaverar. Sedhxc est vis corrurhpentis judiciurn&rmemoriamvericatis. ► — Quae sag. 8« /• f. adferuntur ab Hyperaspista, five eju* Sociis, nihil plane faciunt ad vindicandum Ludovico nostro Imperatorium nomen, ae proinde intempestive sunt al- lata. Prout ornnia fere capitis illius primi arguunt trepidan- tis & veritatis vi turbati animi calamum, cunctis fast* vprt* tn sparfis, Poffemus itaque merito & nos ab iis manus ab- itinere: utpote cum nunc quidem hoc unice agamus, ut pro- betur, nullam fuisse justam Ludovico nostro caussam Impe ratorii nominis usurpandi, idque contra Hyperaspistas tuea» mur. Quod scificet illo demonstrato itidem fiat manife- ftum, Ludovicum nostrum , Principem probum gravem &; fecti studiosum , nunquam Imperatorem sese vivo Lotharii filio venditafse. Et vero discums Hyperaspistarum inanibus vanis U sibi mutuo adversantibus commentis, jure merito etiam quintum nostrum Argumentum jam firmum stat 8c in- con culTum.!

Quandoquidem .tamen il!a quœ /. quinto Hyperaspista adjicit , integram quidem paginam occupant, non tamen iiisi verba sunt, & qua vis pluma leviora, ne quidquam ma- neat indiscussum , paucis hoc loco vanitatem illorum osten- demus. Summa omnium hoc syllogismo comprchenditur.

Jjhticunque constituit Advocatum Cænobii in illo t ems ore gubernavit rempublicam. At non Ludovicus Lotharii films fed Ludovicus Ger manicus fatente Heidero constituit Advocatum. Ergo non Loth*, riifilius fed Germanicus illo terns ore gubernavit rempublicam. Nos majorem propoficionem veram esse agnoscimus. Advoca tes enim ccenobiis dare Regia auctoritate, non nisi ejus est qui summa potestate poller. Hoc ingeminare nulla neces- fitas coegit Hyperaspistam. Fateor enim etiam ego, illam quae incumbit Cœnobio Advocatiam unice esse constitutam manu Regia sui temporis. Minorem autem propoficionem quod aetinet, ibi vero omnia hærent. Non enim Amplis» fimua Heiderus eo ipfo , quo negavit Diploma ccenobiale esle ab imperatore Ludovico Lotharii filio, affirmavit esse a Ludovico nostro Germanico Advocatum constitutum. Ne verbulo quidem fe hoc velle indicavit. Etiam ego non video qui hoc possit probari. Enimvero non dubito, illam quae hodieque superest Advocatiam esse constitutam Regia auctori tate: ast ab illo Ludovico Germanico ita esse constitutum, nihil hactenus video, quod credere me faciar. Diploma cœ nobiale enim non est idoneum, tale quid docere. Doctisfl- mus Heiderus illius Diplomatis fidem primus omnium ener- vavit: Advocatiæ Regiæ jus, a quonameunque tandem primo fluxerit, non vocavit in dubium. Illud autem soium asseruit, illius Diplomatis Ccenobialis auctoritate nihil quid- quam esse institutum, quandoquidem a falsaria manu fit sup- positum , neutiquam vero genuinum. Hoc ipsum vel pueri viderint, qui, ut ait isle, nondum ære lavantur. Cum non viderint ergo Hyperaspistæ ejusque adjutores, agnofeenda est divinae vindictæ vis in cos qui veritatem longe manifestis- fimam, studioiniquæ partis, non attenderint; cumalioquin esse viros fe doctos & perspicaces liquidofrtis suolibro oiten* derint. Utut sane concesserit Ampliss. Heiderus, Advoca-

N 3 tiam

tiam cœnobii consticutam else anno D CCC LXVI quo tem- pore creditur Diploma conditum , non agnovic tamen fidera auctoritatemque Diplomatis controverfi. Advocatiam e(se Regia au&oritate constitutam certum eft. A quo autem Re- gum id factum fit ignoracur, nee hnctenus credimus huic quidem Diplomats. Si Cœnobium atruleritaliud, forte tan dem primum auctorem poterimus nos scire.

Cæterum hisce etiam omnibus excuflis, eft utique Jam ma- nifestissimum id quod probare (uscepimus, Ludovicum Ger- manicum nostrum nee fuiise nee audiisse, vei suo ævo vel etiam tntra ducentos proximos annos, Imperatorem: ac proinde non csse ab illo conditum Ccenobiale diploma. Neutiquam ta men negamus, voces imperare aut imperil in monumentis re- rum Ludovici non interdum fuisse usurpari sohtas. Imoagno- feimus factum non semel, etiam in ipfis diplomatibus Regiis. Verum illud isthac ætate recepti fuisse moris, in Regum pro- mifeue omnium actibus narrandis.insinitis licet exemplis osten- dere: atque adeo iis vocabulis, nihil quod Ludovico nostro Germanico sigillatim fuerit proprium, aut aliquid Imperato» rium fignificatur. Antiqua scilicet & olim apud Latinos usi. tata fignificatione , vocabula ilia etiam Romani foliti sum ac- cipere, iisque uti, etiam tune cum Imperttorem appellare fa» non erat omnem qui imperare* aut imperium aliquod exerce- ret: etfi Grammaticam originem vocis lmperatoris si species" merito is omnis qui imperat audire imperator poffir. At vero vocabula ex usu fignificationem suam confequuntur non ex Grammatica etymologia: quo fit ut derivativa ab originariis perfrequenter significatione differant plurimum. Quae etfi fint nemini pause doctiori baud notissima, monere tamen hoc loco fortassis non est abs re, quandoquidem ipfi etiam Hyperaspistæ ab hujusmodi ineptiis baud dubitarunt malae fyæ caulfse quærere patrocinium.