Meklenburgisches Urkundenbuch - Band I -, Nr. 259, S. 314
Meklenburgisches Urkundenbuch - Band I -, Nr. 259, S. 314



Meklenburgisches Urkundenbuch - Band I -, Nr. 259, S. 314
In nomine sancte et indiuidue trinitatis. Ego Bru[n]wardus dei gratia Zwerinensis episcopus. Vt secundum apostolum fideles Christi dispensatores in- ueniamur. opoiid. ut ministerium nobis creditum plantando et rigando ampliare studeamus, ut de dei dono incrementvm sortiatur. Eapropter notum esse voluraus tarn presentibus, quam 1'iiluris, quemadmodum dilectus nobis dominus Burwinus princeps Magnopolitanus cum liliis suis Heinrico et Nicholao nouellam plantationem construxerunt in honore sancte dei genitricis Marie et beati Johannis apostoli et evangeliste in loco, qui dicitur Campus Solls, nobiscum ordinantes, ut secundum regulam sancti Benedicti sanctimonialium ibi collegium habeatur, que de auctoritate episcopi loci sub preposito militent et priorissa. Predicto cenobio de suis facul- tatibus large prouidendo predia et uillas corUulerunt, que hie declarare dignum duximus: primo villam Cuszin, ubi locus i dem fundatus es t. qui nunc Campus
1219. 241
Solls vocatur, cum lacu adiacenti; hiis adiecimus: villas Marvtin et Gusni, villara quam Zurizlau possedit, quam pro uilla Jordanis commutauerunt; preterea villam Parcowa, ubi primo claustrura situm fuit, XXU VI mansos continens; in uilla, que dicitur Malbodendorp, VI mansos et dimidietatem molendini et dimidietatem pi- scature prope märe; stagnum prope Wichmannesdorp; in Jndagine in uilla, que dicitur Brvneshovede, XXX mansos et piscaturam dimidiam ibidem iuxta märe; in prouincia etiam Rodestoc in Minori Zwerz VIII mansos, in uilla, que dicitur Camin, VI mansos; locum etiam, qui dicitur Cholche, cum omnibus suis attinen- tiis, sicut habebant illi, qui dicebantur Retiburize, insuper ibidem locum molendini et totaliter piscaturam, preterea superius et inferius, usque ubi ager eiusdem loci terminatur, dimidiam piscaturam; piscaturam etiam Modentin, et X mansos Ker- stane; in terra Cutsin in uilla, que dicitur Techutin, XX mansos et stagnum cum adiacente silua; villam Minnowe, quam dicti loci primus prepositus Alvericus pre- fato principi, a quo eam in pheodo tenuit, resignans dicte ecclesie conferri fecit; villam Waldenhagen; ecclesiam quoque Kiszin et uillam Rokentin. Hec omnia cum omni suo fructu et utilitate conferentes, homines dicte ecclesie ab omni grauamine iudicii, exactionis, expeditionis et seruitiorum, quibus celeri coloni terre grauari possunt, fecerunt immunes. Nos igitur tarn piorum principum laudabile factum imitantes, cum secundum locum teneamus, ubi primus huius ecclesie pon- tifex, noster venerabilis predecessor Berno, ydola exstirpauit, cui nos in eodem labore successimus, perpendentes, hanc libertatem ideo ecclesiis concessam, ut hec terra horroris et vaste solitudinis facilius inhabitaretur et rudi populo per fidelium introitum fides persuadeatur, ad excitandam eorum deuotionem, in quibus libere potuimus, eis- subuenimus, conferentes quicquid decimationis nobis de villis eorum et prediis accrescere posset, cum ipsi expensis suis et laboribus incultam siluam a noualibus exstirpauerint, quod pro monasteriis de nouo fundandis Late- ranense concilium fieri posse indulsit, auctoritate etiam ducis Heinrici, qui hunc episcopatum instituit, muniti, ut, que in profectum religionis converteremus, rata et inconuulsa manerent: hanc igitur oblationem tarn principum, quam nostram rationabiliter factam, necnon personas et uitam, quam elegerunt, beatorum aposto- lorum Petri et Pauli et domini pape et nostra auctoritate confirmamus, ut si quis, quod absit, hec infregerit uel imminuerit, anathema sit, et piam virginem Mariam cum aliis dicti loci patronis sibi adversarios sentiens, cum eis, quorum non est deüs memor amplius, sententiam eterne dampnationis incurrat. Acta sunt hec anno dominice incarnationis M°CC°XIX°, sub hiis testibus: Matheus abbas in Do- beran, Sigebodo prior, Johannes camerarius, Hildebrandus cellerarius, Johannes abbas Lubicensis, Walterus sacerdos de Buchue, Stephanus in Rodestoc, Ovo in Lubowe sacerdotes; de laicis vero: Thetlevus in Godebuz, Heinricus Holtzatus, Heinricus de Lubowe, Nacon, Merezlaf, Janic, Heinric et alii quam plures, quorum nomina recitare non duximus necessarivm.
Jletlenbirgisetes ürtonJcn-Bnck I. O l
242 256 1219.
^-i--^ Nach dem Originale im Haupt-Archive zu Schwerin. Diese
Urkunde ist von derselben Hand geschrieben und ganz so aus gestattet, wie die Stiftungs-Urkunde Borwins, Nr. 254. An einer geflochtenen Schnur TOD rother und gelber Seide hängt das hieneben abgebildete erste Siegel des Bischofs aus hartem, geläutertem, weissem Wachs, gut gearbeitet und ausgedrückt, •wie das Siegel Borwins an jener Urkunde. Das Siegel ist pa rabolisch; im leeren Siegelfelde sitzt der Bischof auf einem niedrigen Sessel, in der rechten Hand den Stab, mit der linken ein Buch auf dem linken Kniee haltend; Umschrift:
* BRVNWÄRD[VS. D6]I. GfRÄdlÄ . ZWJdRINaNSIS ÖPÖ
Seit dem (18. Oct. 1230? und) 3. Oct. 1232 führt Brunward ein zweites, seit dem 5. Januar 1235 ein drittes Siegel. Ton dieser Urkunde ist ein eben so ausgestattetes, gleichzeitiges Con- cept auf Pergament vorhanden, wie von der Stiftungs - Urkunde Borwins Nr. 254. Dieses Conccpt stimmt bis auf unbedeutende orthographische Eigentümlichkeiten im Allgemeinen mit dem Originale überein, nur dass das Concept weniger Abbreviaturen hat, als das Original. Für die Namen hat jedoch die verschiedene Orthographie einige Bedeutsamkeit; das Concept hat nämlich: Brunwardus, Farchoe, Kiscin, Buchowe, Rostoke,
Holzatus, Nacone; unter den Zeugen ist der cellerarius Hildebrandus dem camerarius Jo hannes vorgesetzt, und zwischen dem Text und dem Schluss der Urkunde (incurrat. — Aota) ist für fast vier Zeilen Raum gelassen. Bei der Confirmations-Formel ist es merkwürdig, dass bei der Aufführung der „auctoritas" die Worte: „dei et sancte Marie et" unmittelbar vor „beatorum apostolorum Petri et Pauli etc. — — auctoritate" im Concept gestrichen sind. Endlieh ist es für die Topo graphie nicht unwichtig, dass statt der beiden nächst Sonncnkamp zuerst verliehenen Dörfer: „Manuin et Gusni" im Concept zuerst „Domelowe et Gusni" im Context stand, das Wort „Domelowe" aber durchstrichen und dafür in einer cursivischen Minuskel des 13. Jahrhunderts das Wort „Marntyn" übergeschrieben ist. — Gedruckt in Lisch Mekl. Urk. II, S. 4, und früher bei Schröder, P. M. I, S. 526; Letztes Wort, Beilage, p. 138.
1219.
Meklenburgisches Urkundenbuch, 1863 (Google data) 259, in: Monasterium.net, URL <https://www.monasterium.net/mom/MeklenUrk/96c0b4df-717f-4c15-a1de-99a6a3a3e9ae/charter>, accessed 2025-04-08+02:00
The Charter already exists in the choosen Collection
Please wait copying Charter, dialog will close at success