Urbanus episcopus seruus seruorum dei dilecto filio J. ¹⁾ abbati de Agdemunt salutem et apostolicam benedictionem. Cvm latores presencium fratres monasterii Chremise enormitatibus, quas M. ²⁾ in monasterio ipso intrusus in monasterii detrimentum exercere non desinit, se oponere laborarent, ille eos de ipso monasterio expulit vestibus et aliis necessariis spoliatos; Quia vero evm super omnibus, que obiecta fuerint, ad nostram presenciam vocamus responsurum Nolentes, ut fratres ipsi per ipsius maliciam vlterius evagentur, discrecioni tue per apostolica scripta mandamus, quatenus eos in monasterium appellacione cessante reducas et per districtionem ecclesiasticam facies pacifice permanere; predicto intrvso et fratri suo Patauiensi episcopo litteris citatoriis redditis exparte nostra. Illos vero, qui predictum monasterium inuaserunt et fracto sacrario calicem et alias res plurimas alienasse dicuntur, appellacione remota per excommunicacionis et interdicti sentenciam a monasterio ipso non differas propulsare redditis monasterio, que de ipsius sacrario rapuerant. Et quia B. ³⁾ in fratres ipsos manus, vt dicitur, presumpsit iniicere violentas, ipsum, si ita est, appellacione remota publice nuncies vinculo excommunicacionis astrictum et tamdiu facias evitari, donec passis iniuriam satis faciat competenter et cum tvarum testimonio litterarum ad sedem apostolicam veniat absolvendus. Data Veroni ydus decembris⁴⁾.

Source Fulltext: OÖUB 2 (Wien 1856), S. 395-396