Nos Rudolfus Dei gratia Romanorum Rex et semper Augustus omnibus in perpetuum. Cupientes statum bonum veterem reformare et emergentia in melius comutare, jus suum cuique tribuere, prout imperialem respicit majestatem, formam pacis ad consilium principum tam ecclesiasticorum quam secularium, Comitum, Baronum, Ministerialium terrarum Austrie, Styrie, Karinthie et Karniole deinceps sub tenore inferius annotato districte precipimus observari. Quidquid damni factum est tempore guerre nostre videlicet et incliti regis Boemorum in bello publico vel ad mandatum nostrum vel motu proprio nostrorum servorum videlicet a festo Nativitatis St. Joannis Baptiste anni domini M. CC. LXXVI. usque ad presentium publicationem, de hoc judices non habebunt potestatem aliquam judicandi, sed erit in gratia nostra, qualiter nostris resarciamus servitoribus dampna sua. Item si servitores nostri alterius nostrum se mutuo offenderunt, de talibus dampnis habebunt potestatem judicis judicandi secundum terre consuetudinem hactenus approbatam. Item habebunt potestatem judices judicandi de dampnis illatis monasteriis, viduis, orphanis, hospitalibus et aliis personis miserabilibus, que dicte gwerre participes non fuerunt, hoc adhibito moderamine, quod dicte persone se non reddant difficiles sive graves, silesores voluerint componere cum offensis, et talem compositionem judices non impediant, imo promoveant quantum possint bonafide. Item quicunque fuerit ad judicem evocandus, coram quo causa fuerit agitanda, citabitur literis judicis, pro quibus quatuor denarios Notario tantum dabit. Et si citatus negaverit se citatum, hoc juramento declarabit, alioqui habebitur pro citato. Item quidquid terminatum est coram judice competente juris ordine observato, hoc habebit perpetuam firmitatem, Quidquid vero per vim, metum et per impressionem regis Bohemie vel aliorum majorum terre vel gerentium vicem regis, vires nullatenus obtinebit, sed ad statum debitum reducetur secundum jus et terre consuetudinem approbatam. Item si tempore illo, quo non fuit judicium in terra, aliquis pretermisit jus suum prosequi, huic cursus temporis et prescriptionis exceptio, si deinde jus suum prosequi voluerit, non nocebit. Item si convictum legitime coram judicio de aliquo crimine aliquis in suum domicilium receperit scienter, nisi juramento potuerit innocentiam declarare, vice rei sattisfaciat conquerenti et nihilominus convictum dimittat sine mora et judici poenam solvet juxta terre consuetudinem approbatam. Item nullus impediat Principes, Archiepiscopos et Episcopos, Abbates, Prepositos vel alios Prelatos, Comites, Barones, Ministeriales et quoscunque alios, Quando cum suis vassallis, propriis hominibus et aliis suis subditis facient, quod viderint expedire et quod fuerit consonum rationi. Item nullus recipiat et teneat homines proprios alicuius vel alio justo titulo alteri attinentes contra domini voluntatem salvis jurbus, libertatibus et privilegiis civitatum, municipiorum seu aliarum communitatum eis competentibus ex imperiali munificentia et terrarum principibus et approbata consuetudine ex antiquo, et si receptus non inficiatur se domino attinere, receptos dimittat et restituat sine mora per judicem ad instantiam domini requisitus. Alioquin receptor poene nomine solvat X. libras et judici nihilominus quinque libras et judex compellat ad solvendum hujusmodi receptorem. Si vero negaverit conquirenti domino attinere, receptor pro ipso coram competente judice respondebit juris ordine pro recepto. Et si in utroque casu causa pendente domino occurrerit, tenendi eum vel captivandi habebit liberam facultatem et propter hoc penam aliquam non incurret. Item districtissime inhibemus, ne quisquam teneat homines alterius titulo, qui dicitur Muntman, et si receptor per dominum requisitus non absolverit vel dimiserit sic receptum, solvet domino V. libras et ad solutionem talis poene et liberationem ipsius recepti receptor per judicem compellatur. Item contra homicidas judices non procedant usque ad anni spatium a Nativitate domini proxime ventura et iterum homicide componant amicabiliter cum offensis, alioqui fiet justicia conquerenti. Item districtissime prohibemus, ne fiant pignorationes vel alie injurie cuicunque sine auctoritate judicis competentis, Alioquin contra faciens secundum jus terre vel terre consuetudinem puniatur. Item auctoritate imperiali tollimus et finaliter irritamus omnes mutas, thelonea, vectigalia et pedagia de novo imposita per aquas et terras antiquis secundum terrarum consuetudinem ab antiquo hactenus observatam in suo robore duraturis, Alioqui contra faciens se sciat nostra gratia cariturum et secundum quod nostra providentia dictaverit, puniendum. Item jmperiali providentia strictissime inhibemus, ne quisquam in preiudicium alterius infra leucam castrum edificet vel munitionem et si factum fuerit per nostros judices precipimus demoliri. Item imperiali munificentia indulgemus, ut reedificandi et muniendi habeant liberam facultatem omnes, qui preter juris ordinem et sine causa legitima destructionem castrorum et munitionum per regem Boemie vel quoscunque alios sunt perpessi, et nihilominus inhibitiones factas per dictum regem vel quoscunque alios de non muniendis ceteris vel municipiis finaliter revocamus. Castra vero et munitiones, que per sententiam et juris ordinem sunt destructa, reedificari nullatenus permittimus sine nostra licentia speciali, et si constructa sunt, precipimus per nostros judices demoliri. Alia omnia secundum jus et singularum terrarum consuetudinem hactenus approbatam libertates et privilegia Principum ecclesiasticorum et secularium, Comitum, Baronum, ministerialium et aliorum quorumlibet per judices competentes juris ordine decidentur et hoc terrarum judicibus iniungimus firmiter exequendum, si gravem voluerint effugere ultionem. Forma presentis pacis a die publicationis incipiet deinceps usque ad Nativitatem domini abhinc per quinquennium continuum duratura nec quisquam gaudebit dicta pace, nisi qui juraverit infra Epiphaniam Domini formam dicte pacis se firmiter servaturum et si dubium fuerit de aliquo an juraverit taliter, cum alio, qui iuravit juramento proprio et secum declarabit se jurasse. Actum Wienne anno Domini M. CC. LXXVI. III. Nonas Decembris.

Source Fulltext: OÖUB 3 (Wien 1862), S. 449-452, Nr. 488