1225 febbraio
Pietro di Alferio giudice fa redigere su richiesta di Placido, priore del monastero di S. Maria della Grotta, una copia autentica di uno
scriptum memoriae del 7 gennaio 1220, nel quale si attesta che, essendo sorta una lite tra Orso, vescovo di Montecorvino, da una parte, e i frati della
domus Leprosorum di Troia dall’altra, riguardo al mancato pagamento del censo annuo dovuto da questi ultimi al vescovo per la chiesa diroccata di S. Marco, Pietro, priore di S. Maria del Gualdo, e Ruggiero, decano di S. Matteo di Sculgola, in qualità di delegati pontifici, fanno redigere uno scritto, nel quale innanzitutto si riporta il mandato, datato 28 marzo 1218, con il quale il papa Onorio III delega il priore in carica di S. Giovanni in Gualdo (sic) e il decano in carica di Sculgola, di istruire la causa in seguito ad una petizione del vescovo di Montecorvino, e dipoi si decreta la cessazione della lite a favore del vescovo, concedendo a quest’ultimo in perpetuo il possesso della predetta chiesa, dopo il relativo processo, essendo scaduto il termine di un anno durante il quale i suddetti frati si erano resi contumaci.
Source Regest:
Vera Isabell Schwarz-Ricci
|1| (signum crucis) In nomine Domini. Anno dominice incarnationis millesimo ducentesimo vicesimo quarto, et nono anno pontificatus domini nostri Honorii tertii summi pontificis et univer|2|salis pape, mense februarii, tertiadecima indictione. Scriptum memorie a me Petro Alferii, iudice, institutum de hoc quod in presentia domini Iaquinti de |3| Advocatis, domini pape cappellani et Beneventani rectoris, domini Henrici Collivaccini, Dei gratia Beneventani archidiaconi, et mea veniens dopnus Placi|4|dus, venerabilis prior monasterii Sancte Marie de Cripta, representavit nobis quoddam puplicum instrumentum cuius exemplari sua interesse |5| dicebat, rogans nos ut illud sibi iuberemus in scripturam puplicam exemplari, cuius preces nos admittentes illud sibi pre|6|cepimus exemplari; quod instrumentum in nulla sui parte erat vitiatum seu cassatum sed erat in prima figura excepto quod ibi |7| interliniatum erat: “iudicibus”, “eo”; cuius continentia de verbo ad verbum per omnia talis erat: In nomine domini nostri Iesu Christi. Anno incarnationis eius millesimo ducentesimo |8| nonodecimo, mense ianuarii, septimo die intrante, ottave indictionis, regnante domino nostro Frederico, Dei gratia rege Romanorum et rege Sicilie, |9| ducatus Apulee, principatus Capue. Scriptum pro futuri temporis memoria institutum a nobis Petro, humili priore Sancte Marie |10| in Gualdo, et Roggerio, decano Sancti Mathei de Sculcula, a summo pontifice iudicibus delegatis de hoc quod olim, secundo preterito men|11|se obtubris, dominus Urso, venerabilis episcopus Montis Corvini, apostolicas licteras nobis presentavit que continebant: “Honorius episcopus servus |12| servorum Dei. Dilectis filiis priori Sancti Iohannis in Gualdo et decano Sculcule, Beneventane diocesis, salutem et apostolicam benedictionem. Sua nobis, |13| venerabilis frater noster, episcopus Montis Corvini insinuatione monstravit quod bone memorie predecessor ipsius ecclesiam Sancti Marci ad men|14|sam episcopalem spectantem fratribus Leprosorum domus Troianensis sub annuo censu concessit in eius preiudicium et gravamen. Ideoque discrep|15|tioni vestre per apostolica scripta mandamus quatinus partibus convocatis audiatis causam et appellatione remota fine debito terminetis, |16| facientes quod statueritis per censuram ecclesiasticam firmiter observari. Testes autem qui fuerint nominati, si se gratia odio |17| vel timore subtraxerint, per censuram eandem appellatione cessante cogatis veritati testimonium perhibere. Datum Laterani, .V. kalendas |18| aprilis, pontificatus nostri anno secundo.” Quibus inspectis et congnitis iuxta iuris ordinem partes citari fecimus, prefigentes eis diem et |19| locum, advenienti autem die prefixo se nostro conspectui presentaverunt. Cumque dictus venerabilis episcopus petitionem suam fundaret, |20| dicti fratres domus Leprosorum respondentes dixerunt se non velle nec debere respondere sine notitia magistri eorum sili|21|cet magistri domus Baroli, tunc quidem venerabilis episcopus quesivit eos ducere ad refectionem ecclesie Sancti Marci que diruta |22| erat negligentia et culpa eorundem fratrum et querebat eos ducere ad solutionem debiti census quem multis retro |23| temporibus non solverant et causa misericordie cessabat a petitione proposita contra eos; tunc siquidem iuxta iuris exigentiam dedimus |24| eis indutias, iterum prefigentes locum et diem. Cum autem veniret terminus memoratus episcopus coram nobis apparuit, illis vero |25| non apparentibus sed triduo retardantibus iterum eos citari fecimus. Qui venientes eundem repetentes sermonem dixerunt |26| se nichil ex eo facturos aud responsuros sine notitia et velle magistri domus Baroli, nos quidem pietatis intuitu licet |27| de domo Baroli in licteris apostolicis mentio nulla fuisset tamen indutias eis indulgimus usque quo possent ire ad magistrum domus Baroli |28| et reverti, et eis diem et locum prefiximus posito peremptorio ut ad causam accederent. Accedenti autem prefixo die peremptorii iam|29|dictus venerabilis episcopus paratus ad causam coram nobis apparuit, illis autem fratribus non accedentibus expectavimus eos per triduum |30| illis etiam post triduum deficientibus in adventu et nos videntes eos contumaces existere dedimus possessionem Sancti Marci |31| predicto episcopo causa rei servande. Verum quia ultra annum elapsum, prefati fratres domus Leprosorum tanquam contumaces se nostro negle|32|sserunt conspectui presentare petiit antefatus episcopus iamdictam ecclesiam Sancti Marci et auctoritate qua fungimur iudiceali et |33| secundo decreto possidere. Nos itaque adtendentes pet[itionem ipsius] iure fore subnisam habito prudentum virorum consilio |34| et videntes predictos fratres Leprosorum domus Troianensis contum[aces existere] et in contumacia perseverare, auctoritate qua fungimur |35| ordine iudiciario sententiam promulgamus, dantes perpet[u]am et plenam possessionem ecclesie Sancti Marci predicto venerabili episcopo. Ut |36| autem, que peracta sunt ad memoriam serventur, hoc scriptum ad cautelam et securitatem memorati episcopi fieri institui|37|mus et te, Ottavianum puplicum notarium rogantes, scribere mandamus. Et superius interliniatum est: “iudicibus”, “eo”. Emendatum erat ibi: |38| “nonodecimo”, et in fine ipsius instrumenti denotatum erat sic: et emendatum: “nonodecimo” et erant ibi subscripti Petrus, prior Sancte [Ma]rie |39| de Gualdo, Roggerius, decanus Sancti Mathei de Sculcula, et frater Magnus, sacerdos et monachus. Quod tibi Petro notario qui predictum instr|40|umentum vidisti et legisti, taliter scribere precepimus. Emendatum est superius: “nonodecimo”; et interliniatum est: “Baroli”. (signum notarii)
|41| (signum crucis) Ego Iacintus domini pape capellanus, rector Beneventanus. (signum testis)
|42| (signum crucis) Ego Henricus Beneventanus archidiaconus. (signum testis)
|43| (signum crucis) Ego qui supra Petrus iudex. (signum iudicis)